Search results
122 mm haubica wz. 1938 (M-30) – radziecka haubica opracowana w 1938, której masowa produkcja ruszyła w 1940. Była jednym z podstawowych dział Armii Czerwonej podczas II wojny światowej. W latach 1940–1955 wyprodukowano ponad 19 tys. egzemplarzy tej broni (z tego 17,5 tys. w latach 1940–1945).
122 mm haubica wz.1938 (D-30) Podstawowa haubica Armii Czerwonej i Wojska Polskiego w czasie II wojny światowej. Produkowana w ZSRR w latach 1939-51 w liczbie ponad 19 tysięcy sztuk. Wytwarzana także w Polsce przez Hutę Stalowa Wola w latach 1950-60.
Polscy artylerzyści walczący za pomocą M-30 20 lipca 1944 roku wnieśli duży wkład w przerwanie niemieckiej obrony na Bugu. Zniszczyli wówczas 9 baterii artylerii, 14 baterii moździerzy, 21 dział ppanc, 5 czołgów, 53 karabiny maszynowe i 55 pojazdów. 30 sierpnia 1944 roku haubice M-30 znajdowały się w uzbrojeniu 1., 2., 3. i 4.
Haubica polowa wz. 1938 (M-30) kal. 122 mm. Wśród wielu typów lekkich haubic polowych stosowanych w latach II wojny światowej była również sowiecka haubica wzór 1938 kal. 122 mm, znana pod fabrycznym oznaczeniem M-30. Prace nad nią rozpoczęto w 1937 roku pod kierunkiem Fiodora F. Pietrowa.
Trakcja motorowa za samochodem ciężarowym lub ciągnikiem gąsienicowym - prędkość holowania do 50 km/h. Koła metalowe typu samochodowego, z ogumieniem wypełnionym masą gąbczastą, zaopatrzone w bębnowe hamulce. Amunicja rozdzielnego ładowania ze zmiennym ładunkiem miotającym umieszczonym w woreczkach. Obsługa 6-8 żołnierzy ...
Działo M-30 było na uzbrojeniu Wojska Polskiego w czasie i po II wojnie światowej. W latach 1939–1955 łączna ich liczba wyniosła ponad 19, 000 egzemplarzy. Po roku 1945 Haubice M-30 trafiły na wyposażenie krajów Układu Warszawskiego oraz państw sojuszniczych Związku Radzieckiego na całym świecie.
16 lis 2018 · Materiały archiwalne z lat 1908-1939. Do działu I należą najstarsze przechowywane w CAW archiwalia. Są to materiały polskich związków i organizacji niepodległościowych, formacji paramilitarnych, oddziałów wojskowych oraz innych instytucji, istniejących na terenach polskich od 1908 r.