Search results
Zasięg występowania. Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji – od zachodniej Europy po wschodnie wybrzeże środkowej Azji [6] [7] [8]. Morfologia. Długość ciała 107–145 cm, długość ogona 1,5–4 cm, wysokość w kłębie 65–94 cm; długość poroża u samców 16–33 cm; masa ciała samic 17–47 kg, samców 20–65 kg [7] [9]. Systematyka.
20 lis 2019 · Wiosną i latem jedzą głównie trawy, krzewy, pędy drzew i owoce leśne (jagody i borówki). Wybierając pokarm kierują się smakiem i zapachem. Wraz z nadejściem jesieni udają się wgłąb lasu. Wówczas spożywają delikatniejsze krzewy, a także odkopane maliny i jeżyny. Zimą zajadają się gałązkami drzew iglastych.
Sarny są zwierzętami monogamicznymi, co wyróżnia je na tle innych jeleniowatych. Po raz pierwszy do rozrodu mogą przystąpić osobniki mające co najmniej 2 lata. Powtórna ruja przypadająca na okres listopada i grudnia, jest jakby drugim terminem danego egzaminu na studiach.
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje Europę, Azję Mniejszą i region Morza Kaspijskiego. W Azji występuje blisko z nią spokrewniona sarna syberyjska, do niedawna traktowana jako podgatunek sarny europejskiej. Zasięgi występowania obydwu gatunków graniczą ze sobą w górach Kaukazu.
Występowanie. Sarna występuje prawie we wszystkich rodzajach środowisk środkowej części Europy, od wybrzeży morskich po granicę lasu w Alpach, (przy czym nie unika terenów rolniczych i ogrodów na skraju osiedli ludzkich), a także w strefie klimatu umiarkowanego w Azji aż do północno-wschodnich Chin.
28 sie 2024 · Gdzie występuje sarna europejska? Sarna europejska preferuje różnorodne siedliska, w tym lasy liściaste, pola oraz obszary z gęstą roślinnością. W szczególności młode lasy oraz tereny z bogatą roślinnością polną są idealne dla tych zwierząt, ponieważ zapewniają im schronienie oraz pokarm.
2 mar 2022 · Sarna żyje zazwyczaj maksymalnie do 12 lat, jednak z uwagi na zagrożenia ze strony drapieżników i myśliwych jej średnia życia jest zwykle krótsza. Zwierzę to ma smukłe ciało osadzone na wysokich nogach. Sierść zmienia barwę – latem jest czerwonobrązowa, zaś zimą siwawa z odcieniem brązu lub żółci.
