Search results
Fimbrie są strukturami białkowymi, zbudowanymi z monomerów FimA, FimF, FimG i FimH. Generalnie fimbrie można podzielić na podstawie stopnia zahamowania aglutynacji krwinek czerwonych (erytrocytów) na MR (mannozooporne) i MS (mannozowrażliwe).
Fimbrie to końcowa część lub obwódka narządu podzielona na bardzo drobne segmenty. Jednak w mikrobiologii termin jest bardziej złożony i służy do definiowania nitkowatych struktur białkowych, które różnią się od wici średnicą (w większości przypadków poniżej 8 nm) i brakiem struktury helikalnej
Znanych jest kilka rodzajów fimbri, ale ogólnie dwa główne typy są określane: przylepny i seksualny. Kleje Fimbrias. Są kosmkami komórki o średnicy od 4 do 7 nm, ich liczba i rozmieszczenie zależy od gatunku. Fimbri seksualne. Dodatki mają podobny kształt i rozmiar, od około 1 do 10 na komórkę.
decydują m.in. o zdolności adhezji bakterii do komórek makroorganizmów, są receptorami dla niektórych bakteriofagów i przeciwciał; występujące u niektórych bakterii fimbrie płciowe uczestniczą przy przekazywaniu materiału genetycznego w procesie koniugacji.
Fimbria wpływa na główną funkcję jaką jest ułatwienie przylegania bakterii do innej komórki, tzw. adhezji. Pile to jedna z odmian fimbrii, która pełni ważną rolę w procesie zwanym koniugacją. Jej inną odmianą są także fimbrie płciowe.
Constructed by distinct assembly pathways resulting in diverse morphologies, fimbriae have been described to mediate functions including adhesion, motility, and DNA transfer.
Komórka, która tworzy fimbrie jest dawcą, a ta, która otrzymuje gen jest biorcą. Biorca zyskuje nowe cechy, np. oporność na antybiotyk czy zdolność syntezy aminokwasu. 2. Transdukcja – przeniesienie fragmentu DNA z jednej komórki do drugiej za pomocą bakteriofaga.
