Search results
Fimbrie są strukturami białkowymi, zbudowanymi z monomerów FimA, FimF, FimG i FimH. Generalnie fimbrie można podzielić na podstawie stopnia zahamowania aglutynacji krwinek czerwonych (erytrocytów) na MR (mannozooporne) i MS (mannozowrażliwe).
Fimbrie to końcowa część lub obwódka narządu podzielona na bardzo drobne segmenty. Jednak w mikrobiologii termin jest bardziej złożony i służy do definiowania nitkowatych struktur białkowych, które różnią się od wici średnicą (w większości przypadków poniżej 8 nm) i brakiem struktury helikalnej
Fimbriy są końcową częścią lub granicą organu podzielonego na bardzo cienkie segmenty. Jednak w mikrobiologii termin ten jest bardziej złożony i jest używany do definiowania nitkowatych struktur białkowych, które różnią się od wici ich średnicą (w większości przypadków poniżej 8 nm) i nie mają struktury spiralnej.
decydują m.in. o zdolności adhezji bakterii do komórek makroorganizmów, są receptorami dla niektórych bakteriofagów i przeciwciał; występujące u niektórych bakterii fimbrie płciowe uczestniczą przy przekazywaniu materiału genetycznego w procesie koniugacji.
Fimbrie są cienkimi strukturami białkowymi błony zewnętrznej obecnymi w większości szczepów bakterii P. gingivalis, których długość waha się w zakresie od 0,3 µm do 3 µm, a średnica sięga 5 nm [135].
fimbrie tzw. powszechne występujące u wielu pałeczek jelitowych rodziny Enterobacteriaceae (także u gatunków komensalnych) oznaczane akronimem MS (mannose – sensitive) z uwagi na hamujące działanie mannozy na proces hemaglutynacji (zlepiania krwinek czerwonych pod wpływem fimbrii).
Type 1 fimbriae are composed primarily of protein subunits called FimA. However, their binding properties depend on the protein called FimH, responsible for bacteria binding to oligomannosidic structures carried by many eukaryotic membrane-bound and secreted glycoproteins.
