Search results
film. 1. «seria następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, wyrażających określone treści, utrwalonych na nośniku wywołującym wrażenie ruchu; też: utwór artystyczny wykorzystujący tę technikę». 2. «umiejętność przygotowywania i realizowania takich obrazów; też: ogół utworów filmowych». 3. «taśma ...
Odmiana rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): filmie. Dopełniacz (kogo? czego?): film. Celownik (komu? czemu?): filmu. Biernik (kogo? co?): filmowi.
W pewnych użyciach czasownik oglądać nie ma jednak odpowiednika w obejrzeć. np. „Mieli się nie oglądać na koszty i trudności”, bywa też na odwrót, np. „Ani się obejrzała, jak wysączyły całą butelkę”. Mirosław Bańko, PWN. zgłoś uwagę.
1. Odmiana tytułów. Odmieniamy te tytuły książek, filmów, audycji, które są: Por. regułę składnia: rzeczownik + nazwa, czyli w mieście Wrocław czy w mieście Wrocławiu itp.. 2. Tytuł główny i podtytuł. Zasadniczo w podobny sposób powinniśmy odmieniać tytuły złożone z tytułu głównego i podtytułu.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy. (1.1) film. telew. utwór audiowizualny na jakiś temat; nośnik, na którym jest nagrany taki utwór; zob. też film w Wikipedii. (1.2) fot. światłoczuła taśma filmowa lub fotograficzna. (1.3) cienka i przejrzysta warstwa jakiejś substancji. odmiana: (1.1-3) przypadek.
Hej, dziewczyno, widziałaś ten film z tymi dzieciakami ; 15. ekranu i, kiedy film się skończył, nikt ; 16. śmieszniejszy jest stary ten film. A na ekranie ; 17. mi przypomina pewien stary film z Clarkiem Gable’em — 18. Że ten film na twych powiekach. 19. Nie udał się film. I na pewno ; 20. National media and the film industry have ...
Odmiana rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): filmiku. Dopełniacz (kogo? czego?): filmik. Celownik (komu? czemu?): filmiku. Biernik (kogo? co?): filmikowi.
