Search results
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy. (1.1) film. telew. utwór audiowizualny na jakiś temat; nośnik, na którym jest nagrany taki utwór; zob. też film w Wikipedii. (1.2) fot. światłoczuła taśma filmowa lub fotograficzna. (1.3) cienka i przejrzysta warstwa jakiejś substancji. odmiana: (1.1-3) przypadek.
Odmiana rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): filmie. Dopełniacz (kogo? czego?): film. Celownik (komu? czemu?): filmu. Biernik (kogo? co?): filmowi.
1. «seria następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, wyrażających określone treści, utrwalonych na nośniku wywołującym wrażenie ruchu; też: utwór artystyczny wykorzystujący tę technikę». 2. «umiejętność przygotowywania i realizowania takich obrazów; też: ogół utworów filmowych».
1 mar 2021 · oba typy wyrażeń są poprawne – na filmie, na nagraniu oraz w filmie, w nagraniu, jednak każde z nich dotyczy czegoś innego. Powiemy: w filmie grał znany aktor, w filmie pokazano zabytki Warszawy, ale: byłem na filmie (w znaczeniu ‘oglądałem film’).
Toggle navigation. Słownik języka polskiego; Poradnia językowa; Korpus językowy; Młodzieżowe Słowo Roku
Odmiana rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): filmiku. Dopełniacz (kogo? czego?): filmik. Celownik (komu? czemu?): filmiku. Biernik (kogo? co?): filmikowi.
Przypadki w języku polskim służą do wyrażania stosunków zachodzących między składnikami wypowiedzenia, a więc pomagają odróżnić podmiot od dopełnienia, okolicznika lub przydawki. Przez przypadki odmieniają się rzeczowniki, przymiotniki, imiesłowy przymiotnikowe, a także niektóre liczebniki i zaimki.
