Search results
Entalpia to ilość ciepła, którą układ termodynamiczny uwalnia lub absorbuje z otoczenia przy stałym ciśnieniu, gdzie układ termodynamiczny oznacza dowolny obiekt. W fizyce i chemii entalpia jest wielkością termodynamiczną, której jednostką miary jest dżul (J) i jest reprezentowana przez literę H.
Entalpia (zawartość ciepła) – w termodynamice wielkość fizyczna będąca funkcją stanu mająca wymiar energii, będąca też potencjałem termodynamicznym [1], oznaczana przez [a], lub którą definiuje zależność: gdzie: – entalpia układu, – energia wewnętrzna układu, – ciśnienie, – objętość. Z powyższego wzoru wynika sens fizyczny entalpii.
1 lip 2024 · Entalpia (gr. enthalpo – rozgrzewam) w *szkole średniej oznacza to samo co ciepło. Zauważmy, że zapisujemy ją ze poprzedzającym znakiem delty, która oznacza różnicę między stanem końcowym a początkiem.
Entalpia jest miarą prawdopodobieństwa samorzutnego zajścia reakcji chemicznej. Oznaczana jest literą H. Sens fizykochemiczny entalpii sprowadza się do określenia ciepła reakcji (Q). \( \Delta H= \Delta U+ \Delta pV\)
Entalpia układu termodynamicznego. MoŜna mówić o entalpii układu termodynamicznego, nawet wtedy, gdy jest to układ otwarty w którym zmienia się ilość masy czynnika termodynamicznego zawartego w układzie.
Entalpia jest równa sumie: energii wewnętrznej, czyli energii, jaka jest potrzebna do utworzenia układu, gdy jest on tworzony w otoczeniu próżni, iloczynu p V, {\displaystyle pV,} który jest równy pracy, jaką należy wykonać nad otoczeniem, by w danych warunkach uzyskać miejsce na układ [3].
Wszystko to co się znajduje poza układem nazywamy otoczeniem (resztą świata). W zależności od relacji pomiędzy układem, a otoczeniem wyróżnia się w termodynamice układy zamknięte (nie wymieniają z otoczeniem masy) i otwarte (wymieniają z otoczeniem masę).
