Search results
La joie de vivre (English: The Joy of Living) is the twelfth novel in the Rougon-Macquart series by Émile Zola. It was serialized in the periodical Gil Blas in 1883 before being published in book form by Charpentier in February 1884.
Émile Édouard Charles Antoine Zola (ur. 2 kwietnia 1840 w Paryżu, zm. 29 września 1902 w Paryżu) – francuski pisarz, eseista, dziennikarz, krytyk sztuki, główny przedstawiciel naturalizmu. Jego wszystkie utwory (opera omnia) zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z 1894, 1895, 1896 i 1898 roku [1].
La joie de vivre (The Joy of Living) is the twelfth novel in the Rougon-Macquart series by Émile Zola. It was serialized in the periodical Gil Blas in 1883 before being published in book form by Charpentier in February 1884.
The self-proclaimed leader of French naturalism, Zola's works inspired operas such as those of Gustave Charpentier, notably Louise in the 1890s. His works were inspired by the concept of heredity and milieu (Claude Bernard and Hippolyte Taine) [24] and by the realism of Balzac and Flaubert. [25]
Émile Zola był jedynym synem włoskiego inżyniera, budowniczego pierwszej linii kolejowej na kontynencie europejskim, i Francuzki. Wychował się w Aix-en-Provence na południu Francji, gdzie ojciec nadzorował budowę tamy i kanału, zaopatrującego miasto w wodę pitną.
románový fejeton v časopisech Gil Blas (listopad 1884 – únor 1885) a La Vie populaire (duben – červenec 1885) [3], knižně vyšel roku 1885. Podle profesorky literatury Idy-Marie Frandonové se Zola při psaní díla inspiroval románem Sans Famille od Hectora Malota a znalosti z oblasti hospodářství čerpal z díla La Science ...
La Terre (The Earth) is a novel by Émile Zola, published in 1887. It is the fifteenth novel in Zola's Rougon-Macquart series. The action takes place in a rural community in the Beauce, an area in central France west of Paris.
