Search results
Émile Édouard Charles Antoine Zola (ur. 2 kwietnia 1840 w Paryżu, zm. 29 września 1902 w Paryżu) – francuski pisarz, eseista, dziennikarz, krytyk sztuki, główny przedstawiciel naturalizmu. Jego wszystkie utwory (opera omnia) zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z 1894, 1895, 1896 i 1898 roku [1].
Ich wyrazem jest między innymi znajdujący się obecnie w Musée d’Orsay w Paryżu portret pisarza, namalowany w 1868 roku. Portret przedstawia Émila Zolę siedzącego na krześle obitym tkaniną w kwiatowe wzory.
Édouard Manet, "Portret Émila Zoli", 1868 r., olej na płótnie, 146,5 x 114 cm. Obraz był podziękowaniem za pochwalny artykuł Zoli w "La Revue du XXe siècle" na temat twórczości Maneta oraz za wsparcie podczas niezależnej wystawy malarza na wystawie światowej z 1867.
Zola przedstawił brutalne obrazy konfliktów klas społecznych i płci. Społeczeństwem rządzą zasady bezwzględnej walki i przemocy, a jednostkami popędy i instynkty.
Portret Émila Zoli (fr. Portrait d'Émile Zola) – obraz olejny francuskiego malarza Édouarda Maneta namalowany w 1868, a obecnie przechowywany w Musée d’Orsay w Paryżu. Dzieło ma wymiary 146,3 cm wysokości i 114 cm szerokości.
Emil Zola - biografia i twórczość. Emil Zola przyszedł na świat 2 kwietnia 1840 r. w Paryżu. Jego ojciec – Francesco Zolla (włoska pisownia nazwiska) – był pochodzącym z Italii inżynierem. Matką była natomiast Francuzką – Émilie Aurélie Aubert.
Nana – powieść francuskiego pisarza, naturalisty, Émile’a Zoli, dziewiąty tom cyklu Rougon-Macquartowie, opublikowany w 1880, poświęcony losom Anny Coupeau zwanej Naną. Jedna z najbardziej znanych części cyklu, studium życia prostytutki, a zarazem obraz średnich i wyższych sfer Paryża czasów II Cesarstwa.
