Search results
Ekstaza św. Teresy (1647-52)/ Kaplica Coronaro, Santa Maria della Vittoria, Rzym W latach 40-tych XVII wieku Gianlorenzo Bernini – jeden z najznakomitszych rzeźbiarzy i architektów baroku – zajmował się głównie pracami związanymi z ukończeniem budowy Bazyliki św. Piotra w Watykanie, na które ...
- Dawid
Gianlorenzo Bernini Dawid - opis, interpretacja i analiza...
- Dawid
Ekstaza świętej Teresy – barokowa grupa rzeźbiarska wykonana przez Giovanniego Lorenzo Berniniego w latach 1647-52 na zamówienie kardynała Cornaro do jego kaplicy rodowej przy kościele Santa Maria della Vittoria w Rzymie. Przedstawia ona świętą Teresę z Avili i anioła.
Ekstaza świętej Teresy wywoływało skrajne emocje. Artyści chętnie powielali motyw pofałdowanych draperii by ukazać ruch ciała i wydobyć światłocień z rzeźb. Także obłoki pełne puttów – małych aniołków stały się popularnym w baroku w okresie rokoka motywem rzeźbiarskim.
30 sie 2013 · Najbardziej znanym wizerunkiem świętej Teresy od Jezusa jest ekstaza mistyczna przedstawiona przez Berniniego. I chociaż poezje czy teksty mistyczne Świętej, z uwagi na swoje piękno i przesłanie, utwierdzają w nas tę wizję artysty, jej życie nie przebiegało zamknięte w oratorium bądź klasztornej kaplicy.
Pierwsze doświadczenie Człowieczeństwa Chrystusa — jak się wydaje, przede wszystkim o charakterze estetyczno-afektywnym — miała św. Teresa w 1554 lub 1555 roku w klasztorze Wcielenia w Awila. Jej biografowie uznają je za przełomowy moment w jej drodze do zjednoczenia z Chrystusem.
30 lis 2011 · Ekstaza Św. Teresy to jedna z najbardziej znanych i rozpoznawalnych, a jednocześnie jedna z najbardziej kontrowersyjnych rzeźb Berniniego. W powstałej na zamówienie kardynała Cornaro, w latach 1647-1652, w kościele Santa Maria della Victoria kaplicy główną część kompozycji stanowią leżąca na obłoku Święta Teresa i anioł.
Ekstaza św. Teresy, Gian Lorenzo Bernini, kościół Santa Maria della Vittoria. Rozgrywającej się w kaplicy scenie „oddania się ekstazie” towarzyszy ośmiu mężczyzn w różnym wieku – głównie duchownych, przedstawicieli rodziny Cornaro, umieszczonych w dwóch bocznych balkonach.
