Search results
Dynastia Qing (chiń. 清朝; pinyin Qīng cháo; Wade-Giles Ch’ing ch’ao), wym. [t ɕ ʰ í ŋ ʈʂ ʰ ǎ u]; mandż., Daicing gurun), oficjalnie Wielki Qing – ostatnia dynastia cesarska Chin, nazywana też dynastią mandżurską, panująca w latach 1644–1912.
26 lip 2019 · Ostatnia chińska rodzina cesarska, dynastia Qing (1644-1911), była etnicznie Manchu, a nie Chińczykami Han, stanowiącymi zdecydowaną większość populacji kraju. Dynastia pojawiła się w Mandżurii w północnych Chinach w 1616 roku pod przywództwem Nurhaci z klanu Aisin Gioro.
25 sty 2022 · Na granicy z państwem Mandżurów Rosjanie zakładali kolonie, co prowadziło do napięć i potyczek przygranicznych. Konflikt został zażegnany podpisaniem traktatu w Nerczyńsku, na mocy którego wytoczono nowy przebieg granic i zniszczono wybrane twierdze rosyjskie.
Będące letnimi terenami łowieckimi cesarzy Qing, Chengde, położone jest 230 kilometrów na północ od Pekinu. Mandżurscy arystokraci jeździli tam, aby oddawać się swojej pasji – konnemu polowaniu na jelenie. Dziś jest to raj dla piknikowiczów uciekających przed parną aurą stolicy.
The Qing dynasty (/ tʃ ɪ ŋ / CHING), officially the Great Qing, [b] was a Manchu-led imperial dynasty of China and the last imperial dynasty in Chinese history. The dynasty, proclaimed in Shenyang in 1636, seized control of Beijing in 1644, often considered the start of the dynasty's rule.
Dynastię Qing założył wódz Mandżurów, ludu pochodzącego z pólnocno-wschodniego obszaru Chin, zwanego obecnie Dongbei. Władcy z Mandżurii stanęli przed najpoważniejszym wyzwaniem- kontaktem z Europą i jej mieszkańcami. Mandżurowie od dawna stykali się Chińczykami i Mongołami.
1618 wódz mandżurski Nurhaczi rozpoczął podbój ziem chińskich, kontynuowany przez jego syna Huangtaiji i wnuka Shunzi, który 1644 zdobył Pekin i ogłosił się cesarzem (panował do 1661); rozkwit dynastii za jego następców: Kangxi, Yongzhenga i Qianlonga, którzy przyłączyli do Chin: Mongolię, Tybet, Dżungarię i Kaszgarię; 1861 ...
