Search results
Instrukcja warunkowa – element języka programowania, który pozwala na wykonanie różnych instrukcji w zależności od tego czy zdefiniowane przez programistę wyrażenie logiczne jest prawdziwe, czy fałszywe.
18 maj 2023 · Instrukcja warunkowa to element języka programowania, który pozwala na wykonanie określonych działań tylko wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Jest to bardzo przydatne narzędzie, które zwiększa elastyczność programów i umożliwia podejmowanie decyzji na podstawie aktualnych danych.
W tym rozdziale dowiemy się, czym są Instrukcje Warunkowe w programowaniu oraz jak ich używać w języku Java. Nauczymy się, jak za ich pomocą sterować wykonaniem naszych programów. Dowiemy sie także, czym są operatory relacyjne i warunkowe, a także jak korzystać z instrukcji switch i trój-argumentowego operatora logicznego.
Instrukcje warunkowe sprawdzają prawdziwość pewnego warunku bądź warunków, tzn. sprawdzają, czy warunek jest prawdą (true) bądź fałszem (false). Warunki, które dają w wyniku wartości true bądź false zapisujemy za pomocą operatorów relacyjnych, o których wkrótce sobie opowiemy.
Instrukcja warunkowa posiada złożony warunek – sprawdzamy zarówno wartość zmiennej a, jak i b. Warunki są ze sobą złączone za pomocą operatora logicznego && (and), więc całe wyrażenie będzie miało wartość true tylko w przypadku, gdy zarówno warunek a > 0, jak i b > 0, będą spełnione.
Wprowadzimy teraz instrukcję warunkową, która pozwoli programowi podejmować decyzję o tym, jaką czynność wykonać, w zależności od tego, czy dany warunek jest spełniony, czy nie. Schemat instrukcji if jest następujący: if (warunek) { instrukcja1; } else { instrukcja2; }
Zasada działania instrukcji warunkowej if opiera się na wartości, jaką przyjmuje warunek. W przypadku true (lub wartości równej 1), instrukcje dla bloku if zostaną wykonane. Oznacza to, że w przypadku zmiennych logicznych można użyć skróconej konstrukcji warunku: Przykład 2. bool zmienna = true;