Search results
Deszcz jesienny - interpretacja utworu. Tytuł wiersza jest charakterystyczny dla liryki nastroju. Słowa „Deszcz jesienny” zawierają głoski szumiące („sz”, „cz”) i miękkie („j”, „si”), przez co przypominają onomatopeję, naśladują odgłos padającego deszczu.
W dal idą na smutek i życie tułacze, A z oczu im lecą łzy... Rozpacz tak płacze... To w szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny. I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dżdżu krople padają i tłuką w me okno... Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną. I światła szarego blask sączy się senny...
Spadający deszcz, spływający po szybach i jego wpływ na stan emocjonalny człowieka są głównym tematem wiersza. Osoba mówiąca z wnętrza swojego domu obserwuje nieprzyjemną pogodę i pogrąża się w coraz większej zadumie i przygnębieniu.
Deszcz jesienny – analiza i interpretacja. „Deszcz jesienny” stanowi jeden z najbardziej znanych wierszy Staffa i najczęściej rozpoznawanych tekstów dekadenckich epoki. Pochodzi z drugiego tomu Leopolda Staffa, „Dzień duszy” (1903). Już tytuł wiersza zapowiada treść i nastrój.
Wiersze o deszczu. Deszcz jesienny. Autor: Leopold Staff. interpretacja. O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny. I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dżdżu krople padają i tłuką w me okno... Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną. I światła szarego blask sączy się senny...
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny... Wieczornych snów mary powiewne, dziewicze. Na próżno czekały na słońca oblicze... W dal poszły przez chmurna pustynię piaszczystą, W dal ciemną, bezkresną, w dal szarą i mglistą... Odziane w łachmany szat czarnej żałoby.
3 paź 2020 · "Deszcz jesienny" został napisany w oparciu o klasyczne zasady kompozycyjne – rytm, rym oraz powtarzający się refren pogłębiający nastrój smutku, oraz melancholii. Występują określenia dźwiękowe: "deszcz dzwoni" "jęk szklany" oraz określenia kolorystyczne np. "ciemna dal", czy "szare światło".
