Search results
Sarna europejska (Capreolus capreolus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych. Jedno z ważniejszych zwierząt łownych Europy. Samica w nomenklaturze łowieckiej jest nazywana kozą, samiec rogaczem lub kozłem, młode zaś koźlętami. Istnieje również łowieckie określenie sarniak na dorosłego samca sarny.
Sarna ma długość ciała 1-1,3 m, ogon bardzo krótki, długości kilku centymetrów; masa 15-30 kg w środkowej Europie, we wschodniej i na Syberii zwierzęta te są znacznie cięższe (do 50 kg). Samiec na każdym pniu ma nie więcej niż trzy odrostki.
Kozioł ma długość ciała 105-130 cm, a w tym tułowia ok. 70 cm, wysokość w kłębie ok. 75 cm i masę 15-25 kg. Koza jest mniejsza o ok. 10%. Wielkość i masa sarn we wschodniej części kraju zbliżone są do maksymalnych liczb podanych wyżej, natomiast w zachodniej części do minimalnych.
Naukowcy uważają, że jest to wada genetyczna tego osobnika, ponieważ jego bliźniak ma normalne poroże złożone z dwóch parostków. Tryb życia Sarny w okresie od późnej jesieni do wiosny żyją w stadach (rudlach) złożonych z kilku do kilkudziesięciu osobników prowadzonych przez doświadczoną samicę.
Tę pierwszą suknię po 2-3 miesiącach zastępuje druga, która w swym ubarwieniu w zasadzie nie różni się od sukni letniej dorosłej sarny. Linienie następuje dwa razy w roku na wiosną i jesienią.
29 gru 2020 · Sarna potrzebuje dziennie około 3 kilogramów soczystej karmy. Żeruje w 2 godz. odstępach. Żywi się wybiórczo trawami, ziołami, pędami, liśćmi krzewów, owocami, niekiedy grzybami. W zimie zjada pędy i cienką korę drzew. Jej dzienne zapotrzebowanie na wodę wynosi ok. 2-3 litrów.
Poroże sarny . Dla prawidłowo dokonanego odstrzału potrzebna jest wiedza pozwalająca okreslić czy dany osobnik podlega odstrzałowi. W moim zamyśle jest jedynie pokazanie podstawowych cech , które pozwolą zdecydować czy odstrzał będzie prawidłowy. Tak oto wygladają parostki kozła sarny- rogacza.