Search results
Mickiewicz uważał, że to Opatrzność skupiła w jednym kraju Polaków i Żydów, że "to przeznaczenie powiązało ściśle dwie narodowości, na pozór tak sobie obce". Mówił: "Izraelowi, bratu starszemu cześć i poszanowanie". A pod koniec życie oddał się idei stworzenia w Konstantynopolu legionu żydowskiego.
19 lip 2020 · „Imię jego będzie czterdzieści i cztery” – pisał Adam Mickiewicz o przyszłym zbawcy i wskrzesicielu narodu polskiego. Kogo miał na myśli? I co kryło się za tajemniczą liczbą?
24 gru 2023 · Wskrzesiciel narodu, Z matki obcej; krew jego dawne bohatery, A imię jego będzie czterdzieści i cztery. Ta po dwakroć powtórzona w dramacie wizyjna informacja – o pochodzeniu oraz o ...
Widzenie zamyka optymistyczna zapowiedź nadejścia zbawiciela narodu, którego imię czterdzieści i cztery zostaje wymienione dwukrotnie. Ksiądz Piotr kreuje koncepcję historiozoficzną historiozoficzną, według której narody zrzucą z siebie jarzmo tyranii i nastąpi przewrót, który zapoczątkuje nową erę. Widzenie zawiera również ...
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery, A imię jego czterdzieści i cztery1. Autorski program Instytutu Adama Mickiewicza 44 x Mickiewicz dedykowany jest instytucjom kultury podległym i nadzorowanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
To namiestnik wolności na ziemi widomy! On to na sławie zbuduje ogromy. Swego kościoła! Nad ludy i nad króle podniesiony; Na trzech stoi koronach, a sam bez korony; A życie jego - trud trudów, A tytuł jego - lud ludów; Z matki obcej, krew jego dawne bohatery, A imię jego czterdzieści i cztery.
Z mesjanizmem spotykamy się w "Dziadach cz. III" Adama Mickiewicza i w "Kordianie" Juliusza Słowackiego. Oba te utwory zostały napisane po powstaniu listopadowym i były swoistym rozliczeniem się z samym sobą oraz zadośćuczynieniem narodowi, któremu da-ne było przeżyć powstanie listopadowe.