Search results
Neoklasycyzm to termin oznaczający nurt w literaturze, sztuce i kulturze końca XIX i XX wieku odwołujący się do klasycyzmu renesansowego i barokowego, a także do ich antycznych źródeł.
- Poezja Tadeusza Różewicza
Powojenny świat jest światem "odwróconego Dekalogu", w...
- Recenzja
Człowiek jest istotą, która jak dowodzi historia daje się...
- Poezja Tadeusza Różewicza
Terminem neoklasycyzm określa się tendencje klasycyzujące pojawiające się w drugiej połowie XIX wieku (Johannes Brahms, Max Reger, César Franck), lecz przede wszystkim kierunek dominujący w muzyce lat międzywojennych, nawiązujący do muzyki z czasów sprzed romantyzmu, a głównie do baroku.
Neoklasycyzm to jedno z ważniejszych zjawisk powojennej (i międzywojennej) poezji. Jak wszystkie prądy z nazwą o przedrostku neo- jest nie tylko jakimś odnowieniem dawnego nurtu artystycznego – przywróceniem do łask dawnych poetyk i miar wierszowych.
Neoklasycyzm, jak podaje „Słownik terminów literackich”, to swoista tendencja w literaturze XX wieku, która polega na wyraźnym odwoływaniu się do tradycji (głównie prądów klasycznych: antyku, renesansu) za pomocą różnego rodzaju środków artystycznych, najczęściej zaś stylizacji.
8 paź 2024 · Styl neoklasyczny jest reakcją na inne, bardziej ozdobne formy, takie jak Rokoko. W przeciwieństwie do rokoka i baroku, neoklasycyzm proponował powrót do tego, co proste i racjonalne, inspirowane tymi klasycznymi ideałami.
Johann Joachim Winckelmann. 1717–1768. (czyt.: johan joachim winkelman) – niemiecki badacz sztuki starożytnej, współtwórca i główny teoretyk neoklasycyzmu, bibliotekarz i kustosz zbiorów kardynałów rzymskich. Propagował wiedzę na temat zabytków odkrytych w Pompejach i Herkulanum.
Neoklasycyzm to styl architektoniczny, który nawiązuje do klasycznych form architektonicznych z okresu starożytnej Grecji i Rzymu. W jego ramach projektuje się budynki, które charakteryzują się prostymi formami, proporcjami oraz harmonijnymi kompozycjami.
