Search results
Cesarstwo Niemieckie, Rzesza Niemiecka (niem. Deutsches Kaiserreich, Deutsches Reich) – niemieckie państwo federacyjne powstałe w wyniku zjednoczenia Niemiec dokonanego w latach 1866–1871 przez Prusy pod rządami Ottona von Bismarcka. W historiografii określane także jako Druga Rzesza (Zweites Reich).
Mapa przedstawia Sojusze wojskowe w 1914 roku. Zawarte trójprzymierze: Cesarstwo Niemieckie Austro-Węgry, Włochy. Trójporozumienie: Rosja, Francja, Wielka Brytania, Algieria, Maroko, Tunezja. Słowiańscy sojusznicy Rosji: Serbia i Czarnogóra.
Niemcy: Niemcy, stanowiący niespełna 1/4 ludności monarchii, zamieszkiwali głównie Austrię, ale także w znacznej liczbie Czechy, gdzie zdobyli bezwzględną dominację po klęsce ostatniego powstania czeskiego w czasie wojny trzydziestoletniej (XVII w.). Sporo kolonistów niemieckich było także na Węgrzech, choć w rozproszeniu.
Mapa przedstawia części składowe Cesarstwa Niemieckiego. Składało się ono z Królestwa Prus podzielonego na następujące prowincje: Ren, Szlezwik-Holsztyn, Hanower, Brandenburgia, Nassau, Śląsk, Pomorze, Prowincja Poznańska, Prusy Zachodnie, Prusy Wschodnie.
Cesarstwo Niemieckie, Rzesza Niemiecka (Deutsches Reich, Deutsches Kaiserreich, potocznie: Zweites Reich – Druga Rzesza, II Rzesza) – państwo istniejące w latach 1871–1918; Rzesza Niemiecka (Deutsches Reich, potocznie: Weimarer Republik – Republika Weimarska) – państwo istniejące w latach 1918–1933
W okresie nowożytnym (XVI-XVIII w.) niekiedy potocznie cesarzami niemieckimi nazywano władców Świętego Cesarstwa Rzymskiego, którzy jednak formalnie nosili tytuły cesarzy rzymskich (niem. Römischer Kaiser) i królów Niemiec (niem. König von Germanien). Samo Cesarstwo potocznie nazywano „Rzeszą Niemiecką”.
1882 r. – powstanie bloku trójprzymierza – Niemiec, Austro-Węgier i Włoch; 1884-1900 r. – pierwsze niemieckie kolonie – Togo, Kamerun; 1894 r. – powstanie antypolskiej organizacji – Hakaty; 1914-1918 r. – udział Niemiec w I wojnie światowej na czele państw centralnych
