Search results
Cechy liryki. Podstawową formą wypowiedzi jest monolog. Dialog występuje znacznie rzadziej. Utwory odznaczają się sporym subiektywizmem. Najważniejszym elementem utworu jest podmiot liryczny (osoba mówiąca). Mówi on między innymi o swoich uczuciach i refleksjach.
- Cechy dramatu
Cechy dramatu. Dramat jest jednym z trzech głównych rodzajów...
- Esej
Referat – najważniejsze cechy i budowa; Podmiot – przykłady...
- Zdanie Pojedyncze Rozwinięte
Opis rzeźby - najważniejsze cechy; Najnowsze: Sonet –...
- Podmiot
Podmiot to część zdania, która określa wykonawcę czynności....
- Konspekt
Referat – najważniejsze cechy i budowa; Podmiot – przykłady...
- Równoważnik zdania
Równoważnik zdania to po prostu wyraz lub ciąg wyrazów,...
- Cechy dramatu
Oto 4 podstawowe cechy liryki: Monolog jako podstawowa forma wypowiedzi lirycznej. Przeważnie rytmizacja czyli regularne powtarzanie po sobie cząstek wiersza. Bogate wykorzystanie środków stylistycznych (przenośnie, porównania, epitety, uosobienia) Kompozycja utworu podporządkowana przekazowi uczuć i przeżyć podmiotu. Rodzaje liryki.
Co to jest liryka? Liryka jest rodzajem literackim obejmującym utwory, których treścią są osobiste uczucia, przeżycia, nastroje i refleksje. Osoba wypowiadająca się w utworach lirycznych to podmiot liryczny, a jego formę wypowiedzi nazywamy monologiem lirycznym (rzadziej pojawia się dialog).
Cechy liryki są niezwykle ważne w zrozumieniu tego gatunku literackiego, który ma bogatą historię i różnorodność form. Jakie są cechy liryki? Subiektywność. Jedną z kluczowych cech liryki jest jej subiektywność. Teksty liryczne opierają się na osobistych przeżyciach i uczuciach autora.
Najważniejsze gatunki liryki i przykłady. 1) Elegia: pieśń lamentacyjna śpiewana podczas pogrzebu. Od XVI w. elegią nazywano poważne utwory liryczne, utrzymane w tonie skargi, smutnego rozpamiętywania, dotyczące spraw osobistych i wielkich problemów egzystencjalnych (przemijanie, miłość, śmierć).
Obejmuje utwory, których głównym przedmiotem przedstawienia są przeżycia wewnętrzne, przekazywane za pośrednictwem wypowiedzi monologicznej (rzadziej dialogu), odznaczającej się subiektywizmem, podporządkowanej funkcji ekspresywnej oraz funkcji poetyckiej języka.
Najważniejszą formą liryki bezpośredniej jest monolog, dzięki któremu podmiot przekazuje swój emocjonalny stosunek do świata. Lirykę bezpośrednią dzieli się na: - lirykę osobistą, w której podmiot liryczny może być utożsamiany z autorem, a czasem nawet sam sugeruje, że nim jest.
