Search results
Sztuka barokowa w Polsce – występowanie cech stylistycznych baroku w sztuce polskiej na terenach Rzeczypospolitej Obojga Narodów od końca XVI do połowy XVIII wieku. Wiek XVII w dziejach sztuki polskiej był okresem bardzo złożonym, a w rezultacie przejściowym, poprzedzającym supremację dojrzałego baroku.
Barok (prawdopodobnie z port. barroco – perła o nieregularnym kształcie, z wł. – dziwność, nietypowość) – główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku [1].
Architektura barokowa w Polsce – dzieła architektoniczne powstałe w Polsce w okresie kontrreformacji i długoletnich wojen, zgodnie z założeniami sztuki barokowej. Był to czas wojen ze Szwecją, Rosją, Turcją oraz powstań kozackich: Kosińskiego, Nalewajki, Chmielnickiego.
Sztuka barokowa w Polsce – występowanie cech stylistycznych baroku w sztuce polskiej na terenach Rzeczypospolitej Obojga Narodów od końca XVI do połowy XVIII wieku.
Prezentacji głównych twórców i wybitnych dzieł muzycznych powstałych w epoce baroku na terenie Polski na tle przemian politycznych i społecznych. Barok - wyjaśnienie terminu oraz ramy czasowe w Polsce
Polski barok możemy podzielić na: Wczesny Barok: 1580-1620 – jest to schyłek panowania Stefana Batorego oraz część panowania Zygmunta III Wazy. W tym czasie trwają poszukiwania nowych kierunków w poezji. Powstaje twórczość poetów metafizycznych, poezja światowej rozkoszy, poezja ziemiańska oraz mieszczańsko-plebejska.
W okresie XVII wieku Polska, podobnie jak wiele innych europejskich państw, zanurzała się w nurcie artystycznym znanym jako barok. Była to epoka pełna przepychu, dramatyzmu i zmysłowości, która odcisnęła trwałe piętno na polskiej kulturze, sztuce i architekturze.
