Search results
Baroku është një stil shumë ornuar dhe shpesh ekstravagant i arkitekturës, muzikës, pikturës, skulpturës dhe arteve të tjera që lulëzoi në Evropë nga fillimi i shekullit XVII deri në mesin e shekullit XVIII.
Sztuka barokowa w Polsce – występowanie cech stylistycznych baroku w sztuce polskiej na terenach Rzeczypospolitej Obojga Narodów od końca XVI do połowy XVIII wieku. Wiek XVII w dziejach sztuki polskiej był okresem bardzo złożonym, a w rezultacie przejściowym, poprzedzającym supremację dojrzałego baroku.
Barok (prawdopodobnie z port. barroco – perła o nieregularnym kształcie, z wł. – dziwność, nietypowość) – główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku [1].
Architektura barokowa w Polsce – dzieła architektoniczne powstałe w Polsce w okresie kontrreformacji i długoletnich wojen, zgodnie z założeniami sztuki barokowej. Był to czas wojen ze Szwecją, Rosją, Turcją oraz powstań kozackich: Kosińskiego, Nalewajki, Chmielnickiego.
Prezentacji głównych twórców i wybitnych dzieł muzycznych powstałych w epoce baroku na terenie Polski na tle przemian politycznych i społecznych.
W Polsce malarstwo barokowe reprezentowali: T. Dolabella, J. Tretko, M.A. Palloni, J. Szymonowicz-Siemiginowski. W grafice dominował miedzioryt i akwaforta; nastąpił też rozkwit rzemiosła artystycznego (powstanie słynnych manufaktur), zwłaszcza ceramiki, meblarstwa i tkactwa.
Pozostaje ono w niemal niezmienionym stanie od XVII wieku i do dziś jest ważnym miejscem pielgrzymek katolików zarówno z Polski jak i pozostałych państw świata. W skład całego kompleksu wchodzi między innymi 42 kaplice i kościoły, w tym 28 z nich tworzy Dróżki Pana Jezusa a 24 - Dróżki Matki Bożej.
