Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Słownik języka polskiego PWN*. banda. 1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków». 2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą». 3. pot. pejor. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie». 4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska». 5. «listwa stołu bilardowego».

    • Bandar Seri Begawan

      Encyklopedia PWN . Kliknij, aby zobaczyć „Bandar Seri...

    • Bandanka

      Bandanka - banda - definicja, synonimy, przykłady użycia

    • Bandana

      Bandana - banda - definicja, synonimy, przykłady użycia

    • Bandama

      Bandama - banda - definicja, synonimy, przykłady użycia

    • Bandaranaike

      Bandaranaike - banda - definicja, synonimy, przykłady użycia

    • Bandażownictwo

      Bandażownictwo - banda - definicja, synonimy, przykłady...

    • Bandażowanie

      Bandażowanie - banda - definicja, synonimy, przykłady użycia

    • Bandażownica

      Bandażownica - banda - definicja, synonimy, przykłady użycia

  2. 6 maj 2023 · Współcześnie wyraz banda odnosimy do ‘ogrodzenia torów wyścigowych, saneczkowych i lodowisk, którego funkcją jest zabezpieczenie przed wypadaniem zawodników, pojazdów lub krążka na widownię’ oraz ‘listwy wokół stołu bilardowego’.

  3. Słowa banda i bandyta są zapożyczeniami z języka włoskiego, przy czym banda ma XVIII-wieczną dokumentację tekstową, bandyta dopiero XIX-wieczną (lecz w pierwotnej postaci bandyt jest już zapisany w XVI w.).

  4. synonimy słowa banda: szajka, bojówka, gang (...); w haśle znajdziesz również odmianę

  5. znaczenia: rzeczownik, rodzaj żeński. (1.1) zorganizowana grupa przestępcza. (1.2) przen. żart. kilkoro ludzi, których łączy np. podobieństwo, zainteresowania, przeżycia, żyjących podobnie. (1.3) przen. duża i uciążliwa grupa ludzi. (1.4) ochronna bariera wzdłuż jezdni.

  6. noun. grupa ludzi związana ze sobą relacjami przyjacielskimi, prowadząca wspólne życie towarzyskie. noun. krawędź zabezpieczająca jakieś miejsce, najczęściej przeznaczone do uprawiania sportu, np. banda lodowiska. noun. ściana otaczająca pole do gry. Bilardzista uderzył niecelnie - bila minęła łuzę i zatrzymała się przy bandzie.

  7. zgrana, zżyta; wesoła banda; iść, jechać, pójść (całą) bandą; należeć do bandy

  1. Ludzie szukają również