Search results
Over the Hill with the Swords of a Thousand Men. 3 Sep 20'. 3 songs. # 4. Nothing Like It In the World. 10 Sep 20'. 3 songs. # 5. We Gotta Go Now.
Słownik języka polskiego PWN*. banda. 1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków». 2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą». 3. pot. pejor. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie». 4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska».
Słownik języka polskiego PWN*. banda. 1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków». 2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą». 3. pot. pejor. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie». 4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska». 5. «listwa stołu bilardowego».
banda - grupa zżytych ze sobą ludzi, których łączą wspólne zainteresowania lub poglądy
Już pisaliśmy, że w Ciechanowie grasuje banda złodziei kieszonkowców. źródło: NKJP: Redakcja: Zderzenie w Czernicach, Tygodnik Ciechanowski, 2007-10-06 Banda , do której należał przestępca, napadła na co najmniej 8 tirów.
banda – rodzaj ściany, otaczającej pole gry, np. w hokeja na lodzie, także w bilardzie. W hokeju banda ma wysokość 40 cali (ok. 1 m) banda – grupa ludzi, zazwyczaj niezorganizowana; określenie używane zazwyczaj przy omawianiu grup przestępczych, szczególnie młodocianych („banda wyrostków”)
band definicja: 1. a group of musicians who play modern music together: 2. a group of young men or women who…. Dowiedź się więcej.
