Search results
Słownik języka polskiego PWN*. banda. 1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków». 2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą». 3. pot. pejor. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie». 4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska».
band [wym. bend] «zespół rozrywkowy lub jazzowy z przewagą instrumentów dętych» big-band [ wym. b i gbend] «duży zespół muzyczny wykonujący muzykę jazzową lub rozrywkową» • bigbandowy
band definicja: 1. a group of musicians who play modern music together: 2. a group of young men or women who…. Dowiedź się więcej.
How Many Songs to Perform For a 1-Hour Set? This is for a live performance of 1-hour, excluding sound-check. The artist or band will have 60 minutes from the start to the end of their performance. For a full 1-hour set, an artist should prepare between 8 and 12 songs, and make sure that you have an encore song in place.
banda – rodzaj ściany, otaczającej pole gry, np. w hokeja na lodzie, także w bilardzie. W hokeju banda ma wysokość 40 cali (ok. 1 m) banda – grupa ludzi, zazwyczaj niezorganizowana; określenie używane zazwyczaj przy omawianiu grup przestępczych, szczególnie młodocianych („banda wyrostków”)
Znaczenie słowa band w słowniku w słowniku wraz z przykładami użycia. Synonimy słowa band i jego tłumaczenie na 25 języków.
Banda, do której należał przestępca, napadła na co najmniej 8 tirów. źródło: NKJP: K.Kowalski: Bandę założyli w więzieniu, Tygodnik Ciechanowski, 2002-09-22 Urus-Martan cieszył się też na całym Kaukazie złą sławą głównego targu niewolników porywanych dla okupu przez zbrojne bandy , których hersztowie również tutaj ...
