Search results
Ars poetica. 1 . . asy, Muzo?! Muzo. Ty znikłaś, znikł twó śpiewak, lecz pieśni nie giną! Żyą, choć nie ukocha ich tu nikt miłością. W połowie hańbą wieku, a w części asnością! On żyć chciał, póki mury Kapitolu2 stoą. Padły mury, on stoi, pielgrzym mimo woli Przechodząc, w szumie kaskad barwnych łąk Tyroli3,
ARS POETICA. Echo z dna serca, nieuchwytne, Woła mi: "Schwyć mnie, nim przepadnę, Nim zblednę, stanę się błękitne, Srebrzyste, przezroczyste, żadne!" Łowię je spiesznie jak motyla, Nie, abym świat dziwnością zdumiał, Lecz by się kształtem stała chwila. I abyś, bracie, mnie zrozumiał.
Ars poetica1. e mnie zły, obcy, zły i nienawistny,i pali moe noce goreącym ogniem, idzie przeze mnie tłumny, rozkrzyczany sobą. ak pochód ulicami niosący pochodnie.Wiersz est zły, nienawistny, chce rozerwać formę Poeza (ak to ciężko zakuwać wolnego w kadany), chociaż wydrę go z głębi palącego wnętrze, nigdy c.
Kobieta: 1. Mądrość: 1. Młodość: 1 2. Nauka: 1. Poeta: 1 2. Poezja: 1 2 3. Prawda: 1 2. Przemijanie: 1. Sen: 1. Starość: 1. Twórczość: 1 2 3 4. Błędy źródła: stawi -> sławi; zamieszał > zamieszkał; Alfion > Amfion. Uwspółcześnienia: - w zakresie nazw własnych, np. Vario -> Wario, Vergil -> Wergil, Acciusz -> Akcjusz;
Czesław Miłosz. Zawsze tęskniłem do formy bardziej pojemnej, Która nie byłaby zanadto poezją ani zanadto prozą. I pozwoliłaby się porozumieć nie narażając nikogo, Autora ni czytelnika, na męki wyższego rzędu. W samej istocie poezji jest cos nieprzystojnego:
Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI. Indeks stron. ›››. Ars poetica. [235] Ars poetica. Godziny przy piórze — one leczą rany, Nawet śmierć jest daleka, jak była w dzieciństwie. Zwierzęta domowe śpią ufnie przy twoich stopach, A płomień świecy Nieruchomieje jak miecz czuwający.
„Ars poetica?” to typowy wiersz biały pozbawiony rymów oraz regularnej liczby sylab w wersie. Utwór zbudowany jest z dziewięciu strof, z których każda ma po cztery wersy.
