Search results
Ars poetica. 1 . . asy, Muzo?! Muzo. Ty znikłaś, znikł twó śpiewak, lecz pieśni nie giną! Żyą, choć nie ukocha ich tu nikt miłością. W połowie hańbą wieku, a w części asnością! On żyć chciał, póki mury Kapitolu2 stoą. Padły mury, on stoi, pielgrzym mimo woli Przechodząc, w szumie kaskad barwnych łąk Tyroli3,
ARS POETICA. Echo z dna serca, nieuchwytne, Woła mi: "Schwyć mnie, nim przepadnę, Nim zblednę, stanę się błękitne, Srebrzyste, przezroczyste, żadne!" Łowię je spiesznie jak motyla, Nie, abym świat dziwnością zdumiał, Lecz by się kształtem stała chwila. I abyś, bracie, mnie zrozumiał.
z, właśc. Publiusz Wergiliusz Maro ( – p.n.e.) — poeta rzymski z czasów Augusta, autor Eneidy, uznawane za narodowy epos rzymski, Bukolik (sielanek) oraz poematu dydaktycznego o rolnic-twie, zatytułowane. o Georgiki. Przysłużył się Horacemu, przedstawiaąc go Mecenasowi. [przypis edytorski] 37Wari.
Archiloch (VII w. p.n.e.) — grecki poeta, znany ze złośliwych wierszy pisanych rytmem jambicznym. Według legendy miały one doprowadzić do samobójstwa człowieka, który odmówił mu ręki swojej córki.
Ars Poetica. Czesław Miłosz. Zawsze tęskniłem do formy bardziej pojemnej, Która nie byłaby zanadto poezją ani zanadto prozą. I pozwoliłaby się porozumieć nie narażając nikogo, Autora ni czytelnika, na męki wyższego rzędu. W samej istocie poezji jest cos nieprzystojnego: Powstaje z nas rzecz o której nie wiedzieliśmy że w nas jest,
Ars poetica. [235] Ars poetica. Godziny przy piórze — one leczą rany, Nawet śmierć jest daleka, jak była w dzieciństwie. Zwierzęta domowe śpią ufnie przy twoich stopach, A płomień świecy Nieruchomieje jak miecz czuwający. Wszystko, co wokół — krzesła, książki, kwiaty Ubierają się w odświętność, powagę i czoła Wysokie.
„Ars poetica?” to typowy wiersz biały pozbawiony rymów oraz regularnej liczby sylab w wersie. Utwór zbudowany jest z dziewięciu strof, z których każda ma po cztery wersy.
