Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).

  2. 11 lip 2013 · Platon kontynuując myśl Sokratesa podnosił znaczenie cnoty (arete) jako dzielności, szlachetności duszy. Platon wyodrębnił trzy części duszy i każdej przypisał określony rodzaj cnoty: cnotą duszy rozumnej jest mądrość i jej osiąganie oraz podporządkowanie się niższych części rozumowi; duszy popędliwej – męstwo, a duszy ...

  3. Areté była jednym z najważniejszych i podstawowych pojęć etycznych w filozofii starożytnej Grecji. Wywodzi się z niej nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót). Osoby posiadające areté określane były jako dobre (agathon) czy też szlachetne (kalon).

  4. Cnota (w j. pl. także dzielność, sprawność) (stgr. ἀρετή – areté, łac. virtus) – pozytywna cecha charakteru, stała dyspozycja człowieka ku czynom moralnie dobrym. Jej przeciwieństwem jest wada. Obok cnót moralnych, w starożytności pojęcie to odnoszono również do doskonałości w realizowaniu przeznaczonych celów (np. cnotą noża jest jego ostrość).

  5. 'Aret»1 należy do tych pojęć etyki, które na przestrzeni wieków stało się naturalnym wątkiem greckiej kultury. Wraz z przemianami zachodzącymi w życiu gospodarczym, społecznym, politycznym i kulturalnym starożytnej Grecji, treść tego terminu podlegała różnym modyfikacjom znaczeniowym.

  6. 13 cze 2018 · Mówi do Herkulesa: „Chodź ze mną. Razem będziemy dążyć do wielkich i cnot­liwych rzeczy”. Druga z sióstr to Kakia. Jej uroda powala Herkulesa na kolana. Kobieta otwiera ponętne usta i mówi zalotnie: „Pójdź ze mną. Dam ci bogactwo i wiele uciech”. Herkules ma wielki dylemat. Ale tylko przez chwilę.

  7. view.genially.com › 5e8b705e8b8ee90e1eb59d9b › interactive-image-filozofia-sokratesaFilozofia Sokratesa - Genially

    6 kwi 2020 · Aporia ta jest częścią metody majeutycznej (akuszerskiej). Sokrates, wzorując się na zawodzie swej matki, pomagał rozmówcy „urodzić” myśl pewną i prawdziwą, wiedzę o sobie, pozwalającą oddzielić mniemania od jego wewnętrznej możliwości, których fundamentem jest pragnienie dobra.

  1. Ludzie szukają również