Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
Areté była jednym z najważniejszych i podstawowych pojęć etycznych w filozofii starożytnej Grecji. Wywodzi się z niej nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót). Osoby posiadające areté określane były jako dobre (agathon) czy też szlachetne (kalon).
arete [ gr., ‘zaleta’, ‘doskonałość’, ‘cnota moralna’ ], podstawowe pojęcie w filozofii i etyce starożytnej, zasadnicze dla rozważań na temat dobra i szczęścia ;
11 lip 2013 · Platon kontynuując myśl Sokratesa podnosił znaczenie cnoty (arete) jako dzielności, szlachetności duszy. Platon wyodrębnił trzy części duszy i każdej przypisał określony rodzaj cnoty: cnotą duszy rozumnej jest mądrość i jej osiąganie oraz podporządkowanie się niższych części rozumowi; duszy popędliwej – męstwo, a duszy ...
Poszczególne cnoty i wady – jako pewne cechy charakteru przypisywane osobom – należą do podstawowych pojęć moralnych, używanych zarówno w systemach etycznych, moralnym nauczaniu religijnym, jak i w potocznych wypowiedziach na temat moralności. Jest też ważnym motywem w literaturze i sztuce.
'Aret»1 należy do tych pojęć etyki, które na przestrzeni wieków stało się naturalnym wątkiem greckiej kultury. Wraz z przemianami zachodzącymi w życiu gospodarczym, społecznym, politycznym i kulturalnym starożytnej Grecji, treść tego terminu podlegała różnym modyfikacjom znaczeniowym.
12 wrz 2023 · Definicja ARETE: cnota, zespół zalet określających charakter człowieka, jego kondycję fizyczną i moralną, na którą powinny się składać między innymi męstwo, odwaga, sprawiedliwość; droga wiodąca do szczęścia
