Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
Areté była jednym z najważniejszych i podstawowych pojęć etycznych w filozofii starożytnej Grecji. Wywodzi się z niej nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót). Osoby posiadające areté określane były jako dobre (agathon) czy też szlachetne (kalon).
odpowiednik greckiej arete; także synonim jednej z cnót kardynalnych — męstwa. dzielność moralna, sprawność charakteru w odniesieniu do pragnień, uczuć, trudności życiowych, okoliczności działania; cnota, męstwo, doskonałość, sprawność w wywiązywaniu się z zadań określonych przez rolę społeczną;
Słownik języka polskiego PWN*. arete «w filozofii i etyce starożytnych Greków: suma zalet i cnót właściwych człowiekowi, jego zdolność i gotowość do realizacji czynów pozytywnych».
11 lip 2013 · Ukaż zmiany, jakie się dokonały w znaczeniu pojęcia „arete” (cnoty) w starożytnej Grecji za sprawą działalności Szkoły Sofistycznej Protagorasa oraz nauki Sokratesa.
12 wrz 2023 · Definicja ARETE: cnota, zespół zalet określających charakter człowieka, jego kondycję fizyczną i moralną, na którą powinny się składać między innymi męstwo, odwaga, sprawiedliwość; droga wiodąca do szczęścia
arete, mianowicie: pojęcia heroicznego męstwa i społecznej determinacji, poświęcimy główną uwagę w dalszej części naszych rozważań. Arete w eposach Homera wyraża przeto sumę sprawności, siły i zręcz ności wojownika czy zapaśnika, a przede wszystkim heroiczne męstwo 2•.
