Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
Areté była jednym z najważniejszych i podstawowych pojęć etycznych w filozofii starożytnej Grecji. Wywodzi się z niej nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót). Osoby posiadające areté określane były jako dobre (agathon) czy też szlachetne (kalon).
Encyklopedia PWN. Arete, Arḗtē, żyła w IV w. p.n.e., filozof grecki; arete. [gr., ‘zaleta’, ‘doskonałość’, ‘cnota moralna’], podstawowe pojęcie w filozofii i etyce starożytnej, zasadnicze dla rozważań na temat dobra i szczęścia; aretologia. [gr. aretḗ ‘dzielność’, ‘cnota’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’], filoz. nauka o cnotach, dział etyki; aretologia.
Tak rozumiane pojęcie arete nabywa swój sens przez odniesienie do greckiego obrazu bohatera, nie mającego innego telos poza konfliktem. Bohater pokonuje swoich wrogów, arete zaś jest jego wyposażeniem, por. S. Hauerwas – Ch. Pinches, Chrześcijańskie widze-nie cnoty, tłum. A. Bronk – B. Matuszczyk, RF 41 (1993) z. 2, 32.
The musical system of ancient Greece evolved over a period of more than 500 years from simple scales of tetrachords, or divisions of the perfect fourth, into several complex systems encompassing tetrachords and octaves, as well as octave scales divided into seven to thirteen intervals.
11 lip 2013 · Sokrates głosił, że cnota (gr. arete, starożytne pojęcie oznaczające tężyznę życiową, szlachetność, dzielność) jest dobrem bezwzględnym, czym przeciwstawiał się relatywizmowi sofistów.
Arete w eposach Homera wyraża przeto sumę sprawności, siły i zręcz ności wojownika czy zapaśnika, a przede wszystkim heroiczne męstwo 2• Wydaje się, że kiedy powstawały obydwa te poematy, termin arete miał potocznie nie tylko to wąskie znaczenie, ale również określał inne cechy człowieka.
