Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
Areté była jednym z najważniejszych i podstawowych pojęć etycznych w filozofii starożytnej Grecji. Wywodzi się z niej nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót). Osoby posiadające areté określane były jako dobre (agathon) czy też szlachetne (kalon).
Arete (Ancient Greek: ἀρετή, romanized: aretḗ) is a concept in ancient Greek thought that, in its most basic sense, refers to "excellence" of any kind [1] —especially a person or thing's "full realization of potential or inherent function."
filoz. odpowiednik greckiej arete; także synonim jednej z cnót kardynalnych — męstwa. dzielność moralna, sprawność charakteru w odniesieniu do pragnień, uczuć, trudności życiowych, okoliczności działania; cnota, męstwo, doskonałość, sprawność w wywiązywaniu się z zadań określonych przez rolę społeczną; Encyklopedie i ...
Tak rozumiane pojęcie arete nabywa swój sens przez odniesienie do greckiego obrazu bohatera, nie mającego innego telos poza konfliktem. Bohater pokonuje swoich wrogów, arete zaś jest jego wyposażeniem, por. S. Hauerwas – Ch. Pinches, Chrześcijańskie widze-nie cnoty, tłum. A. Bronk – B. Matuszczyk, RF 41 (1993) z. 2, 32.
11 lip 2013 · Sokrates głosił, że cnota (gr. arete, starożytne pojęcie oznaczające tężyznę życiową, szlachetność, dzielność) jest dobrem bezwzględnym, czym przeciwstawiał się relatywizmowi sofistów.
arete, mianowicie: pojęcia heroicznego męstwa i społecznej determinacji, poświęcimy główną uwagę w dalszej części naszych rozważań. Arete w eposach Homera wyraża przeto sumę sprawności, siły i zręcz ności wojownika czy zapaśnika, a przede wszystkim heroiczne męstwo 2•.
