Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
aretologia. [gr. aretḗ ‘dzielność’, ‘cnota’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’], lit. opowiadanie o cudownych wydarzeniach i czynach bóstw oraz ich wysłańców (popularne w czasach hellenistycznych); dzielność, filoz. odpowiednik greckiej arete; także synonim jednej z cnót kardynalnych — męstwa. dzielność moralna,
Aretologia, aretalogia (stgr. ἀρετή areté – cnota + λόγος logos – słowo, myśl, rozum) – w starożytności gatunek literacki obejmujący opowieści o cnotach i cudownych czynach bóstwa lub wybitnej postaci; w filozofii także teoretyczne rozważania nad cnotami i wadami.
arete jest związana ze znakomitością rodu oraz z posiadaniem majątku6 i ozna-cza przede wszystkim: męstwo, sumę sprawności, siły, zręczności, dzielności wojownika czy zapaśnika7. Według A. Krokiewicza, arete jako „cnota siły fi-zycznej” pozostaje w zasadniczym związku z natchnionym zapałem – tzw.
13 cze 2018 · Jak człowiek powinien żyć, żeby jego szczęście przekładało się na harmonię całego społeczeństwa? – zastanawiali się starożytni greccy filozofowie. Tak powstała idea areté, cnoty moralnej i duchowej.
podstawowe pojęcie w filozofii i etyce starożytnej, zasadnicze dla rozważań na temat dobra i szczęścia; suma zalet składających się na charakter człowieka; aretologia — dział tzw. filozofii praktycznej dotyczący sprawności moralnych (cnoty etyczne) i poznawczych.
Arete jest pojęciem swoiście greckim i niełatwo znaleźć jego odpowiednik we współczesnym języku. Zwykle tłumaczy się je jako cnotę , choć słowo cnota zostało ukute w kontekście kultury chrześcijańskiej lub jako dzielność .
