Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
arete jest związana ze znakomitością rodu oraz z posiadaniem majątku6 i ozna-cza przede wszystkim: męstwo, sumę sprawności, siły, zręczności, dzielności wojownika czy zapaśnika7.
Aretologia, aretalogia (stgr. ἀρετή areté – cnota + λόγος logos – słowo, myśl, rozum) – w starożytności gatunek literacki obejmujący opowieści o cnotach i cudownych czynach bóstwa lub wybitnej postaci; w filozofii także teoretyczne rozważania nad cnotami i wadami.
filoz. odpowiednik greckiej arete; także synonim jednej z cnót kardynalnych — męstwa. dzielność moralna, sprawność charakteru w odniesieniu do pragnień, uczuć, trudności życiowych, okoliczności działania; cnota, męstwo, doskonałość, sprawność w wywiązywaniu się z zadań określonych przez rolę społeczną; Encyklopedie i ...
4 maj 2020 · Podobnie jak dla Platona i Sokratesa istotną rolę w myśli Arystotelesa odgrywało „arete”. Termin ten tłumaczy się zwykle jako „cnota”, jednak dużo bardziej intuicyjne jest jego rozumienie jako...
Pojęcia arete używano także w szerszym sensie na określenie wartości i zalet sprzętów, rzeczy, zwierząt i roślin. W tym sensie można mówić o arete oka, czyli takiego, które bystro patrzy lub arete konia czyli takiego, który szybko biega.
podstawowe pojęcie w filozofii i etyce starożytnej, zasadnicze dla rozważań na temat dobra i szczęścia; suma zalet składających się na charakter człowieka; aretologia — dział tzw. filozofii praktycznej dotyczący sprawności moralnych (cnoty etyczne) i poznawczych.
