Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
Areté była jednym z najważniejszych i podstawowych pojęć etycznych w filozofii starożytnej Grecji. Wywodzi się z niej nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót). Osoby posiadające areté określane były jako dobre (agathon) czy też szlachetne (kalon).
Pojęcie cnoty wywodzi się z greckiego słowa arete. Było ono drugim, a zarazem pokrewnym dla agathos terminem wartościującym w starożytnej etyce. Arete to tyle co sprawność, zdolność do wykonywania czegoś, pewien obiektywnie przysługujący człowiekowi przymiot.
11 lip 2013 · Ukaż zmiany, jakie się dokonały w znaczeniu pojęcia „arete” (cnoty) w starożytnej Grecji za sprawą działalności Szkoły Sofistycznej Protagorasa oraz nauki Sokratesa.
Aretologia, aretalogia (stgr. ἀρετή areté – cnota + λόγος logos – słowo, myśl, rozum) – w starożytności gatunek literacki obejmujący opowieści o cnotach i cudownych czynach bóstwa lub wybitnej postaci; w filozofii także teoretyczne rozważania nad cnotami i wadami.
13 cze 2018 · Dziennikarka i japonistka, poszukiwaczka zen w chaosie życia codziennego, mieszka w Australii. Jak człowiek powinien żyć, żeby jego szczęście przekładało się na harmonię całego społeczeństwa? – zastanawiali się starożytni greccy filozofowie.
Termin arete występuje już w pierwszych zabytkach piśmiennictwa grec- kiego, a zarazem i europejskiego, a mianowicie w Iliadzie i Odysei Homera , którego działalność przypada na VIII w. prz. Chrystusem 2 .
