Search results
Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyki cnót).
2 greccy mówiąc o etyce wskazywali na cnotę moralną, pozytywną cechę charakteru, która miała uczynić życie ludzi lepszym, dobrym i moralnym. Z greckiego cnotę tą określamy jako: a. Arete b. Apejron c. Arche. 3 do których nawiązywała filozofia grecka były: a. polityka b. społeczeństwo c. reguły d. wierzenia e. umiejętności
Aretologia, aretalogia (stgr. ἀρετή areté – cnota + λόγος logos – słowo, myśl, rozum) – w starożytności gatunek literacki obejmujący opowieści o cnotach i cudownych czynach bóstwa lub wybitnej postaci; w filozofii także teoretyczne rozważania nad cnotami i wadami.
Areté była jednym z najważniejszych i podstawowych pojęć etycznych w filozofii starożytnej Grecji. Wywodzi się z niej nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót). Osoby posiadające areté określane były jako dobre (agathon) czy też szlachetne (kalon).
arete jest związana ze znakomitością rodu oraz z posiadaniem majątku6 i ozna-cza przede wszystkim: męstwo, sumę sprawności, siły, zręczności, dzielności wojownika czy zapaśnika7.
11 lip 2013 · Sokrates głosił, że cnota (gr. arete, starożytne pojęcie oznaczające tężyznę życiową, szlachetność, dzielność) jest dobrem bezwzględnym, czym przeciwstawiał się relatywizmowi sofistów.
13 lut 2018 · Greckim terminem, który zwykle tłumaczy się jako „cnota”, jest arete. Mówiąc ogólnie, arete to rodzaj doskonałości. Jest to cecha, która umożliwia rzeczy spełnianie swojego celu lub funkcji. Ten rodzaj doskonałości może być specyficzny dla określonych rodzajów rzeczy.
