Search results
napisaliby – 3 os. l. mnogiej wyszedłem – 1 os. l. pojedynczej przecinacie – 2 os. l. mnogiej Czasowniki mogą występować łącznie z zaimkami, ale najczęściej w wypowiedziach opuszczamy zaimek, ponieważ forma czasownika i tak wskazuje nam na konkretną osobę.
1) Czasownik biegać w 2 osobie liczby mnogiej brzmi: 2) Czasownik gotować w 3 osobie liczby pojedynczej brzmi: 3) Określ rodzaj czasownika płakało:
druga osoba: podmiot i odbiorca to ta sama osoba ty (mówisz, robisz, czytasz, grasz, śpiewasz) lub grupa osób, wśród których znajduje się odbiorca - wy (mówicie, robicie, słuchacie, czytacie, gracie, śpiewacie);
Czasownik to bardzo ważna część mowy języka polskiego. Poznaj odmianę czasownika oraz jego formę. Zobacz przykłady czynności.
W obu liczbach pojawiają się po trzy osoby: 1, 2, 3. Łatwo je zapamiętać, kojarząc przestrzeń wokół siebie: pierwsza osoba jest najbliższa (ja/my), druga znajduje się tuż obok (ty/wy), a trzecia stoi najdalej (oni/one). Liczba pojedyncza: 1. osoba: (ja) jem; 2. osoba: (ty) jesz; 3. osoba: (on/ona/ono) je; Liczba mnoga: 1. osoba: (my ...
19 sty 2023 · W tej grupie koniugacji w czasownikach w trzeciej osobie liczby mnogiej przed końcówką – ą występuje spółgłoska j, a jej zadaniem jest oddzielenie od siebie dwóch pojawiających się samogłosek.
Czasowniki w języku polskim występują w trzech osobach w liczbie pojedynczej i mnogiej, którym odpowiadają określone zaimki osobowe. Zaimki 1. i 2. osoby w zdaniu często są opuszczane, ponieważ końcówki form czasownikowych wyraźnie na nie wskazują, np. idziesz (ty), czytaliśmy (my).
