Search results
Tybet (tyb. བོད, Wylie: Bod [p ʰ ø̀ ʔ], ZWPY: Poi; chiń.: 西藏, pinyin: Xīzàng) – kraina historyczna w Azji obejmująca Wyżynę Tybetańską i jej przyległości, obecnie w większości w granicach Chin. Tybet dawniej składał się z trzech prowincji (Amdo, Kham, Ü-Tsang) i miał powierzchnię około 2,5 mln km².
Na przełomie 1950 i 1951 roku wojska chińskie wkroczyły do Tybetu pod hasłem jego wyzwolenia, chińscy żołnierze dobrze traktowali ludność i prowadzili działania propagandowe. Władze w Pekinie zaproponowały także Tybetowi negocjacje pokojowe w celu uniknięcia dalszych działań zbrojnych.
Trwająca do dziś okupacja Tybetu, oparta na obecności setek tysięcy chińskich żołnierzy, jest pogwałceniem prawa międzynarodowego i fundamentalnego prawa Tybetańczyków do niepodległości. Chiński rząd komunistyczny twierdzi, iż ma prawo „własności” Tybetu.
Miejscowa ludność była traktowana bardzo dobrze, budowano drogi, a zatrudnionym Tybetańczykom płacono za wykonaną pracę. Według Dalajlamy, chińska armia nie atakowała cywilnej ludności: Chińczycy byli bardzo zdyscyplinowani.
Na skutek polityki przenoszenia ludności chińskiej do Tybetu, Tybetańczycy czują się dyskryminowani gospodarczo, politycznie i społecznie. Na początku lat osiemdziesiątych Tybetański Rząd Emigracyjny szacował liczbę ludności chińskiej w Tybecie na 7,5 miliona.
Rdzenną ludnością Tybetańskiego Regionu Autonomicznego są Tybetańczycy, znaczna ich część na pocz. lat 60. wyemigrowała do Indii; w wyniku kolonizacyjnej polityki Chin napływ Chińczyków (Han) — stanowią oni obecnie ok. 50% mieszk. regionu; większość Tybetańczyków wyznaje lamaizm; gł. ośr. lamajskiego kultu rel. — Lhasa ...
ok. 6,5 mln; język tybetański; od VII w. wyznają buddyzm tybet.; zajmują się rolnictwem, część — koczowniczym lub półkoczowniczym pasterstwem; przed chiń. aneksją Tybetu (1951) byli społeczeństwem stanowym, złożonym z mnichów (ok. 20% ludności), arystokracji oraz warstw kupców, rolników i koczowniczych pasterzy ...
