Search results
Sarna europejska (Capreolus capreolus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych. Jedno z ważniejszych zwierząt łownych Europy. Samica w nomenklaturze łowieckiej jest nazywana kozą, samiec rogaczem lub kozłem, młode zaś koźlętami. Istnieje również łowieckie określenie sarniak na dorosłego samca sarny.
Zasięg występowania. Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji – od zachodniej Europy po wschodnie wybrzeże środkowej Azji [6] [7] [8]. Morfologia. Długość ciała 107–145 cm, długość ogona 1,5–4 cm, wysokość w kłębie 65–94 cm; długość poroża u samców 16–33 cm; masa ciała samic 17–47 kg, samców 20–65 kg [7] [9]. Systematyka.
Sarna jest pierwotnie gatunkiem leśnym, zamieszkującym obszary silnie zalesione, zwłaszcza takie, gdzie można znaleźć młode drzewka liściaste, stanowiące podstawowy posiłek sarny.
Sarna występuje prawie we wszystkich rodzajach środowisk środkowej części Europy, od wybrzeży morskich po granicę lasu w Alpach, (przy czym nie unika terenów rolniczych i ogrodów na skraju osiedli ludzkich), a także w strefie klimatu umiarkowanego w Azji aż do północno-wschodnich Chin.
13 sie 2019 · Sarna europejska – występowanie Koza – samica. Sarna europejska (Capreolus capreolus) to gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych. Jest najliczniejszym zwierzęciem łownym z tej rodziny na terenie Polski. Sarna europejska zamieszkuje cały obszar Europy i Azji Mniejszej.
Sarna europejska to gatunek, do którego opisu używamy najczęściej potocznych określeń płciowych – samice saren europejskich nazywamy kozami, samców – rogaczami lub kozłami, natomiast młode osobniki sarny europejskiej koźlętami.
W Polsce sarna europejska jest gatunkiem pospolitym w całym kraju, najliczniejszym w jego zachodniej części. Jej siedliskiem są równinne i górskie (do 2400 m n.p.m.) rzadkie lasy liściaste i mieszane oraz zarośla.
