Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. plac. 1. «duża, wolna przestrzeń w mieście powstała najczęściej przy zbiegu ulic, zwykle otoczona budynkami». 2. «teren wydzielony pod zabudowę oraz teren wokół zabudowy». 3. daw. «miejsce bitwy, pojedynku». • placowy • placyk.

    • Plackarnia

      plackarnia «bar, w którym sprzedaje się placki» . Słowniki...

    • Placenta

      Placenta - plac - definicja, synonimy, przykłady użycia

    • Placowy

      Tak, chcę otrzymywać spersonalizowane informacje o...

    • Placyda

      Kliknij, aby zobaczyć „Placyda” w Encyklopedii PWN....

  2. Platz – puste miejsce; z łac. platea – szeroka ulica, bulwar, plac; od gr. πλατεῖα ὁδός – plateia hodos – szeroka ulica) – wolna, niezabudowana przestrzeń miejska, zwykle w kształcie prostokąta lub kwadratu, ograniczona zabudową, ulicami, zielenią, przeważnie wyłączona z ruchu pojazdów.

  3. znaczenia: rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy. (1.1) wydzielona część miasta, otoczona ulicami i budynkami, zwykle wyłączona z ruchu pojazdów; zob. też plac w Wikipedii. (1.2) określone miejsce. (1.3) daw. wolna przestrzeń, wolne miejsce [1] odmiana: (1.1) przypadek. liczba pojedyncza.

  4. Powszechnie uznawana definicja i popularne ujęcia placu, oczywiste i niepodlegające dyskusji, traktują go jako dużą niezabudowaną (otwartą, wolną) przestrzeń w obrębie miasta lub wsi, powstałą najczęściej przy zbiegu lub skrzyżowaniu ulic czy traktów, zwykle otoczoną zabudową architektoniczną.

  5. plac - wolna przestrzeń w mieście, zwykle otoczona budynkami i znajdująca się u zbiegu ulic

  6. Poznaj definicję 'plac', wymowę, synonimy i gramatykę. Przeglądaj przykłady użycia 'plac' w wielkim korpusie języka: polski.

  7. plac - Encyklopedia PWN. urb. niezabudowana przestrzeń w obrębie miejscowości (miasta, osiedla, wsi), zazwyczaj poszerzona w stosunku do sąsiednich przestrzeni ulicznych i obudowana lub obsadzona szpalerami drzew;

  1. Ludzie szukają również