Search results
Piec martenowski, piec Siemensa-Martina (potocznie: marten [potrzebny przypis]) – hutniczy wannowy piec płomieniowy z odzyskiwaniem ciepła spalin. Opalany jest gazem czadnicowym otrzymywanym najczęściej przez zgazowanie w czadnicy węgla kamiennego .
Piec martenowski to urządzenie do produkcji stali z żelaza i węgla. Dowiedz się, jak działa piec martenowski, jakie są jego zalety i wady, oraz jakie inne piece stosuje się w przemyśle stalowym.
Piec martenowski, piec Siemensa-Martina (potocznie: marten [potrzebny przypis]) – hutniczy wannowy piec płomieniowy [1] z odzyskiwaniem ciepła spalin. Opalany jest gazem czadnicowym otrzymywanym najczęściej przez zgazowanie w czadnicy węgla kamiennego .
Artykuł opisuje historię i warunki pracy w Stalowni Martenowskiej w Hucie Ostrowiec, gdzie autor pracował jako kierownik zmiany w latach 50. XX wieku. Zawiera informacje o technologii produkcji stali, opalaniu pieców, warunkach pracy i życia w Hucie.
piec martenowski to urządzenie hutnicze do otrzymywania stali z surówki i złomu stalowego w procesie martenowskim lub Siemensa–Martina. Encyklopedia PWN zawiera także inne znaczenia tego terminu oraz informacje o hutnictwie i procesach metalurgicznych.
piec płomienny ogrzewany gazem, przeznaczony do otrzymywania stali w procesie martenowskim; piec skonstruowali 1856 bracia F. i W. Siemensowie (wykorzystany wówczas do przemysłowej produkcji szkła), a 1862–64 P. Martin zastosował ich wynalazek do wytopu stali.
W latach 1862–1864 udoskonalił piec płomieniowy do wytopu stali konstrukcji sir Carla Siemensa (1823–1883), znany współcześnie jako piec Siemensa–Martena lub piec martenowski. Opracował też nowe metody uszlachetniania stali. Odznaczony orderem oficerskim Legii Honorowej (1910) i Bessemer Gold Medal.