Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Paromomycyna (Aminosidina, ang. Paromomycin) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk aminoglikozydowy o działaniu bakteriobójczym oraz przeciwpasożytniczym. Paromomycyna wykazuje działanie bakteriobójcze wobec bakterii Gram dodatnich i Gram-ujemnych.

  2. Parofor 70.000 j.m./g to produkt leczniczy weterynaryjny stosowany w leczeniu infekcji żołądkowo-jelitowych u bydła i świń. W artykule przedstawimy szczegółowy opis składników i substancji pomocniczych zawartych w tym leku, aby lepiej zrozumieć jego działanie i zastosowanie.

  3. Paromomycyna – główny składnik aktywny, który działa przeciwpierwotniakowo, zmniejszając wydalanie oocyst Cryptosporidium parvum w kale cieląt. Metylu parahydroksybenzoesan (E218) – substancja konserwująca, która zapobiega rozwojowi mikroorganizmów w leku.

  4. 20 wrz 2001 · Skuteczne są albendazol – 400 mg (200 mg dla dzieci o masie 20 kg) p.o. 1 x dz. przez 5–7 dni lub paromomycyna (szczególnie u kobiet w ciąży) – 25 mg/kg/24 h przez 7 dni, lecz doświadczenia z ich stosowaniem są bardzo ograniczone.

  5. Gabbrocol jest przeznaczony do stosowania u cieląt i świń w leczeniu stanów zapalnych jelit wywołanych infekcją E. coli. Cielęta: Leczenie stanów zapalnych jelit wywołanych infekcją E. coli u nowonarodzonych zwierząt [1]. Prosięta: Leczenie zapalenia jelit na tle infekcji E. coli [2].

  6. med-ulotka.pl › parofor-crypto-140-000-j-m-ml-121018 › charakterystyka-produktuParofor crypto 140,000 j.m./ml - Med Ulotka

    Ogólne środki znieczulające i produkty rozluźniające mięśnie zwiększają efekt neuroblokowania aminoglikozydów. Może to spowodować paraliż i bezdech. Nie stosować jednocześnie z silnymi lekami moczopędnymi i substancjami potencjalnie ototoksycznymi lub nefrotoksycznymi.

  7. Po podaniu doustnym paromomycyna – podobnie jak inne antybiotyki aminoglikozydowe – ulega bardzo słabemu wchłanianiu w przewodzie pokarmowym (nie więcej niż 1–5 % absorpcji), w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza (poniżej 25%) i ma ograniczoną zdolność penetracji bariery komórkowej i przenikania do wnętrza komórek.