Search results
znaczenia: fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy. (1.1) rel. bóg w religii monoteistycznej, zwłaszcza w chrześcijaństwie. odmiana: (1.1) związek zgody, blm, przykłady: (1.1) Poszedł do kaplicy, poprosić Pana Boga o zdrowie dla ukochanej żony. składnia: kolokacje: (1.1) prosić / uczcić / wielbić Pana Boga. synonimy:
13 paź 2021 · Szanowna Pani, poprawna jest tylko pisownia Pan Bóg. Pierwszy człon nie niesie tutaj takiego znaczenia jak na przykład w wyrażeniu pan Stanisław, lecz ma sens: 'Bóg'.
Pan (gr. Πάν Pán, łac. Pan, Faun, Faunus) – wywodzący się z Arkadii grecki bóg opiekuńczy lasów i pól, strzegący pasterzy oraz ich trzód. W rzymskim panteonie bogów Pan utożsamiany był z Faunem (Faunusem) lub z bogiem lasów Silvanusem. Pan był przedstawiany w postaci pół człowieka, pół zwierzęcia.
Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (w jednej postaci bądź wielu) uznaje większość religii. Bóg jest przedmiotem zainteresowania teologii i filozofii, gdzie jest uważany za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne.
Ten artykuł dotyczy Boga żydów i chrześcijan oraz wcześniejszych tradycji. Zobacz też: Bóg w judaizmie. Jahwe (lub Jehowa) (hebr. יהוה, JHWH) – Bóg czczony w judaizmie i chrześcijaństwie, uważany za Istotę Najwyższą, pojmowany na sposób monoteistyczny. Przynajmniej do czasów Mojżesza (ok.
Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje. Kto się ludzi nie wstydzi, ten się i Bogá nie boi. [ESXVII-XVIII] Kto z Bogiem, Bóg z nim. Lekarz leczy, Bóg uzdrawia. Lepiej później z Bogiem, niż prędzej z diabłem. Na kogo Bóg, na tego i wszyscy święci.
Już sam tytuł utworu: „Zdążyć przed Panem Bogiem” można dwojako interpretować. W odniesieniu do okupacyjnej rzeczywistości należy go rozumieć jako dążenie do wyboru rodzaju śmierci, uprzedzenia Boga w Jego decyzjach. Nim Bóg „wyda” wyrok, należy być pierwszym i samemu rozstrzygnąć, w jaki sposób chce się umrzeć.
