Search results
Nike. Autorka: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki, o miłości nieuciszona! Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jednakim wyciągając odcięte ramiona...
Pawlikowska-Jasnorzewska Maria. Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki, o miłości nieuciszona! Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jadnakim. wyciągając odcięte ramiona... Lubię.
Staff Leopold. Nike z Samotraki. W wietrznych fałdach twych wiotkich. szat słyszę muzykę. Lotu, którego nie prześcigną ptaki. Czarująca bogini triumfu, o Nike. Co od wieków zdyszana leci z Samotraki. Pośpiech potężnych skrzydeł twych powietrze chłoszcze. Niosąc zwycięstwo, sławę i liście laurowe. Nie pragnę ich. I temu jedynie zazdroszczę.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska patrząc z dystansem na sprawy uczuć osiąga nowy efekt porównując miłość do kalekiej rzeźby. Miłość jest jak okaleczona rzeźba. Wiersz ukazuje tragizm zranionej miłości. Motyw Nike staje się pretekstem do refleksyjnego liryku o miłości.
Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki, o miłości nieuciszona! Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jadnakim wyciągając odcięte ramiona...
Autor wiersza mówi o pięknie i pośpiechu Nike która leci od wieków z Samotraki i jest zadyszana z tego powodu. To kolejne uczłowieczenie bóstwa. W ostatnich wersach podmiot liryczny mówi o darach jakie niesie ze sobą Nike: zwycięstwie, sławie i liściach laurowych.
Nike z Samotraki (Samotrake) (Nike Samotracka) – marmurowa rzeźba hellenistyczna z III lub II wieku p.n.e. Istnieje przypuszczenie, że jej twórcą był Pytokritos z Rodos. Mogła być symbolem i wotum dziękczynnym zwycięstw odniesionych przez Rodyjczyków w wojnie z Antiochem III.
