Search results
Neokonfucjanizm – termin używany w odniesieniu do rodzaju konfucjanizmu, który dominował w Chinach od czasów dynastii Song (960 - 1279) do dynastii Qing włącznie (1644 - 1911), którego dokładny zakres jest jednak współcześnie przedmiotem kontrowersji.
- Konfucjanizm
Konfucjanizm rozpowszechnił się w Chinach i Korei (początek...
- Konfucjanizm
Konfucjanizm rozpowszechnił się w Chinach i Korei (początek I w. n.e.), a także w Wietnamie i Japonii, stając się dominującą doktryną państwowo-religijną tych krajów, kształtującą ich politykę i obyczaje do czasów współczesnych.
Neo-Confucianism (Chinese: 宋明理學; pinyin: Sòng-Míng lǐxué, often shortened to lǐxué 理學, literally "School of Principle") is a moral, ethical, and metaphysical Chinese philosophy influenced by Confucianism, which originated with Han Yu (768–824) and Li Ao (772–841) in the Tang dynasty, and became prominent during the Song and Ming dynasties under the formulations of Zhu Xi ...
neokonfucjanizm, kierunek w filozofii chińskiej powstały podczas panowania dynastii Song (960–1279) jako odnowienie konfucjanizmu o orientacji tradycyjnej, podbudowany dualistyczną kosmologią i antropologią filozoficzną; na powstanie neokonfucjanizmu, który rozwinął się w opozycji do buddyjskich szkół filozoficznych, zwłaszcza ...
Doktryna Konfucjusza (konfucjanizm) była rozwijana początkowo przez uczniów, a później przez filozofów-następców i komentatorów (Mencjusz, Xunzi, neokonfucjanizm). Myśl konfucjańska objęła zasięgiem obszar Chin, Japonii, Korei i Wietnamu.
Neokonfucjanizm – termin używany w odniesieniu do rodzaju konfucjanizmu, który dominował w Chinach od czasów dynastii Song (960 - 1279) do dynastii Qing włącznie (1644 - 1911), którego dokładny zakres jest jednak współcześnie przedmiotem kontrowersji.
Słownik języka polskiego PWN*. neokonfucjanizm «kierunek w chińskiej filozofii powstały w okresie panowania dynastii Sung, nawiązujący do tradycyjnego konfucjanizmu».
