Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Naturalizm jako prąd literacki starał się ukazać rzeczywistość determinowaną przez prawa przyrody. Człowiek stawał się dla naturalistów zwierzęciem, pchanym popędami i instynktem. Świat zaś przepełniony był brudem, brutalnością oraz rozkładem.

  2. Naturalizm – prąd literacki, który powstał we Francji w XIX wieku i rozprzestrzenił się na inne kraje Europy, pojawił się także w Stanach Zjednoczonych. Powieści naturalistyczne nosiły znamiona dokumentalizmu (o estetyce skrajnie mimetycznej) – były fotograficznym opisem rzeczywistości.

  3. Podsumujmy główne cechy, którymi charakteryzowały się dzieła literackie z nurtu naturalistycznego: pokazywanie rzeczywistości ze wszystkimi jej, nawet najbardziej drastycznymi i nieestetycznymi, aspektami – niemal fotograficzna dokładność opisu; rezygnacja z interwencji w fabułę zjawisk metafizycznych (losu, Boga, przeznaczenia itp.);

  4. 30 sty 2021 · Naturalizm należy do tych prądów literackich, które dużą wagę przywiązują do przełamania tematów tabu w sztuce i ukazania świata przedstawionego jako odbicia rzeczywistości. Do cech charakterystycznych pisarstwa naturalistycznego należą rozbudowane, szczegółowe opisy, mające za zadanie ukazać najpełniej grozę, przemoc i ...

  5. Najczęściej przyjmowaną, umowną rzecz jasna, datą zapoczątkowania naturalizmu w literaturze jest wydanie przez Emila Zolę dzieła „Thérese Raquin” w 1867 r. Wśród założeń nowego prądu na pierwszą pozycję wysuwa się postulat traktowania człowieka jako integralnej części przyrody.

  6. Naturalizm – prąd literacki, który powstał we Francji w XIX wieku i rozprzestrzenił się na inne kraje Europy, pojawił się także w Stanach Zjednoczonych. Powieści naturalistyczne nosiły znamiona dokumentalizmu (o estetyce skrajnie mimetycznej) – były fotograficznym opisem rzeczywistości.

  7. Założenia naturalizmu inspirowały nurt tzw. literatury faktu: niemieckiej (Neue Sachlichkeit), rosyjskiej (LEF), polskiej (Przedmieście), Stanów Zjednoczonych, gdzie związane z teorią behawioryzmu, najdłużej zachowały aktualność (E. Hemingway, J. Steinbeck, E. Caldwell, J. Dos Passos, N. Mailer).