Search results
nacjonalizm [łac. natio ‘naród’], przekonanie, że naród jest najważniejszą formą uspołecznienia, a tożsamość narodowa najważniejszym składnikiem tożsamości jednostki, połączone z nakazem przedkładania solidarności narodowej nad wszelkie inne związki i zobowiązania oraz
Nacjonalizm polski – ogół polskich nurtów prezentujących przekonania nacjonalistyczne i związanych z nimi ruchów społecznych, kulturowych oraz politycznych, który skrystalizował się w pierwszej połowie XX wieku.
Nacjonalizm może budować tożsamość narodową i jedność społeczeństwa, wzmacniając więzi między ludźmi o wspólnym pochodzeniu i historii. Nacjonalizm może również prowadzić do wykluczenia innych grup etnicznych lub narodowych, co może prowadzić do konfliktów i podziałów społecznych.
Źródło: Grzegorz Czajka, Zygmunt Balicki jako ideolog polskiego nacjonalizmu na przełomie XIX i XX wieku, dostępny w internecie: ruj.uj.edu.pl [dostęp 14.02.2020 r.]. Źródło: CBOS, Samoidentyfikacje i duma narodowa Polaków.
nacjonalizm [łac. natio ‘naród’], przekonanie, że naród jest najważniejszą formą uspołecznienia, a tożsamość narodowa najważniejszym składnikiem tożsamości jednostki, połączone z nakazem przedkładania solidarności narodowej nad wszelkie inne związki i zobowiązania oraz
Według polskich definicji nacjonalizm jest ideologią zmierzającą do podporządkowania innych narodów własnemu narodowi. Nacjonaliści żądają dla niego specjalnych przywilejów oraz wyolbrzymiają jego zalety [3]. Historia.
Przekonanie o wyższości własnego narodu nad innymi w bardziej radykalnych odmianach ideologii nacjonalistycznej splatało się z poczuciem silnego zagrożenia interesów narodowych. Ewolucję nacjonalizmu w tym właśnie kierunku wzmagały napięcia i konflikty właściwe epoce industrializacji.
