Search results
Nacjonalizm (z łac. natio „naród”) – przekonanie, że naród jest najwyższą wartością i najważniejszą formą uspołecznienia, z którego wynika określona postawa polityczna, gospodarcza czy społeczna. Nacjonalizm może, ale nie musi, wiązać się z takimi postawami jak etnocentryzm, patriotyzm czy megalomania narodowa.
Pojęcie nacjonalizmu o wiele niejednoznacznych konotacjach, może być rozumiane jako wszelakiego rodzaju symptomy świadomości narodowej (w rozumieniu angielskim) lub utożsamiane z patriotyzmem (nacechowane negatywnie).
Pod koniec XIX w. nacjonalizm zakładał coraz częściej nieuchronność konfliktu pomiędzy narodami, służąc jako uzasadnienie wojny i ekspansji przez wykazywanie wyższości danego narodu jako „lepszego” pod względem cywilizacyjnym lub rasowym. Integralną częścią takiego nacjonalizmu był antydemokratyzm.
Nacjonalizm polski – ogół polskich nurtów prezentujących przekonania nacjonalistyczne i związanych z nimi ruchów społecznych, kulturowych oraz politycznych, który skrystalizował się w pierwszej połowie XX wieku.
Nowy Nacjonalizm, ang. New Nationalism, program polit. prezydenta Th. Roosevelta, sformułowany 1910, wykorzystany w kampanii prezydenckiej 1912; afrykańskie ideologie, koncepcje ideologiczne mające wytyczać drogę rozwoju społeczno-ekonomicznego i politycznego niepodległych krajów Afryki; Corradini.
Zdobywczy nacjonalizm, chcąc utrzymać w ryzach coraz to więcej podbitych narodów, musi rzucać międzynarodowe i idealistyczne hasła i slogany. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem, 1957.
Nacjonalizm to ideologia, która koncentruje się na przynależności narodowej i promuje lojalność wobec własnej grupy etnicznej, kulturowej i językowej. Obejmuje silne poczucie przynależności do narodu i dążenie do jego rozwoju i ochrony.
