Search results
Pop art, popart (z ang. popular art – sztuka popularna) – prąd artystyczny w sztuce po II wojnie światowej, wywodzący się z ekspresjonizmu abstrakcyjnego.
Andy Warhol (1928-1987) – jeden z głównych przedstawicieli pop-artu, znany przede wszystkim z prostych i seryjnych kompozycji o wysokim kontraście kolorystycznym, do których używał techniki serigrafii. Roy Lichtenstein (1923-1997) – w latach 60. XX wieku stał się czołową postacią ruchu pop-art.
27 lis 2016 · Pop-art odzwierciedla, wychwala i parodiuje epokę nadmiaru. Banał zyskuje na wielkości. Jednak w połowie lat 60. rewolucyjny nurt sam stał się produktem masowym.
Pop art opierał się na artystycznym przetworzeniu popularnych motywów i schematów, dokonując ich deformacji, multiplikacji i zderzenia z elementami kultury wysokiej. Kierunek ten miał charakter eklektyczny, w jego obrębie doszło do zakwestionowania pojęcia kanonu sztuki oraz podziału na zjawiska centralne i peryferyjne.
Roy Lichtenstein (ur. Roy Fox Lichtenstein; 27 października 1923 – 29 września 1997) był jedną z najwybitniejszych postaci ruchu Pop Art w Stanach Zjednoczonych. Jego wykorzystanie sztuki komiksowej jako materiału źródłowego do tworzenia wielkoformatowych prac metodą kropki Ben-Day stało się znakiem rozpoznawczym jego pracy.
Andy Warhol stworzył „Dyptyk Marylin" kilka tygodni po śmierci aktorki. Nakładał na obrazy plamy mocno kontrastujących, jaskrawych kolorów, co dało typowy dla pop-artu efekt. Przez wiele lat tworzył kolejne wcielenia gwiazdy ekranu.
Pop-art, czyli sztuka popularna zaczął rozwijać się w sztuce po II wojnie światowej i wywodzi się z ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Jako pierwszy użył tego terminu angielski krytyk sztuki, Lawrence Alloway, który opisywał obrazy przedstawiające powojenny konsumpcjonizm.
