Search results
Historia. Korzenie nacjonalizmu wiążą się z przełomem XV i XVI w., kiedy doszło do upadku średniowiecznego uniwersalizmu, a za sprawą reformacji władcy oparli się na rodzimych elitach, reprezentujących poszczególne państwa i narody.
Nacjonalizm polski – ogół polskich nurtów prezentujących przekonania nacjonalistyczne i związanych z nimi ruchów społecznych, kulturowych oraz politycznych, który skrystalizował się w pierwszej połowie XX wieku.
Pod koniec XIX w. nacjonalizm zakładał coraz częściej nieuchronność konfliktu pomiędzy narodami, służąc jako uzasadnienie wojny i ekspansji przez wykazywanie wyższości danego narodu jako „lepszego” pod względem cywilizacyjnym lub rasowym. Integralną częścią takiego nacjonalizmu był antydemokratyzm.
Pierwsza forma nacjonalizmu pojawiła się w XVIII wieku we Francji, dostrzec go można w hasłach głoszonych przez jakobinów podczas Rewolucji Francuskiej, wówczas przybrał on postać rewolucyjną. Jednak nacjonalizm występujący we współczesnej formie, pojawił się pod koniec XIX wieku.
koncepcje ideologiczne mające wytyczać drogę rozwoju społeczno-ekonomicznego i politycznego niepodległych krajów Afryki; wł. polityk, dziennikarz, pisarz; ruch polityczny (od 1919), ideologia, od przejęcia władzy przez A. Hitlera (1933) system państwowy w Niemczech (tzw. III Rzesza).
Definicja nacjonalizmu brzmi następująco: Ideologia i postawa społeczno-polityczna, która przyznaje narodowi centralną i uprzywilejowaną pozycję, oparta na przekonaniu, że naród własny jest wartością najwyższą. Przykład z życia: Jeśli uważasz, że twój naród jest najważniejszy, to znaczy, że jesteś zwolennikiem nacjonalizmu.
Pierwsze prawdziwe przejawy nacjonalizmu miały miejsce w Anglii podczas rewolucji purytańskiej w połowie XVII wieku. Pod koniec XVII wieku Anglia zyskała reputację światowego lidera w nauce, handlu oraz rozwoju teorii politycznej i społecznej.
