Search results
Instytucjonalizacja – proces przechodzenia od niesformalizowanych sposobów działania społecznego do uregulowanych, względnie stałych form aktywności, podlegających społecznym sankcjom. Jest to też nadanie charakteru instytucji istniejącym formom działania, dzięki czemu stają się one obowiązujące.
W opinii Emile'a Durkheima socjologia jest wręcz "nauką o instytucjach, ich genezie oraz funkcjonowaniu". Na pytanie czym jest instytucja Sztompka odpowiada, że w potocznej mowie przyjmuje się perspektywę realistyczną : idziemy do jakiejś instytucji coś załatwić albo narzekamy na niesprawność jakiejś instytucji.
o-polityczny w Polsce — stagnacja reformyproblemy instytucjonalizacji życia sp. łecznego, Edukacja Polityczna 1990, nr 15. Niektóre tezy z niniejszego artyku . u są tam szerzej rozwinięte i uzasadnionenorm, form życia społecznego — a zatem związane z ogólniejszymi.
Jednym ze sposobów instytucjonalizacji organizacji, czyli utrwalania w świadomości ludzi celów, struktury i zasad działań organizacyjnych jest jej formalizacja. Formalizacja jest pojęciem stopniowalnym i wyróżnia trzy jej mierniki: a) liczba przepisów, b) ich szczegółowość,
Innymi słowy: instytucje to sieć wzajemnie powiązanych zasad i norm regulujących stosunki społeczne, na którą składają się formalne i nieformalne ograniczenia spo-łeczne kształtujące zbiór wyborów możliwych do dokonania przez jednostkę (Nee, 1998, s. 8).
Instytucjonalizacja. Polega na utrwaleniu struktury, celu i przedmiotu działania oraz sposobów realizacji zadań, Odbywa się poprzez wprowadzanie wzorców, które składają się z hipotezy, dyspozycji i konsekwencji.
Znalazły się wśród nich teoria „krytycznego realizmu” (por. Archer 2013) i „teoria kapitału społecznego” (por. Lin 2001). Na zakończenie rozdziału podsumowałem omówione teorie i holistycznie opisałem oddolny wpływ organizacji społecznych na praktyki społeczne w polach organizacyjnych.
