Search results
Deklinacja rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): historio. Dopełniacz (kogo? czego?): historia. Celownik (komu? czemu?): historii. Biernik (kogo? co?): historii.
Po pierwsze historią nazywamy dzieje jakiegoś państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś, a także naukę na ten temat. Po drugie historię kojarzymy jako przedmiot w szkole, którego uczymy się na lekcjach. ale to nie wszystkie znaczenia historii.
Forma poprawna to „historii”. Historią określane są dzieje, na przykład państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś. To również nauka o ich dziejach, a także opowieść o jakimś zdarzeniu. Historia to także przedmiot w szkole oraz wydział lub kierunek na wyższej uczelni.
historia. 1. «dzieje państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś». 2. «nauka o dziejach państwa, narodu, społeczeństwa lub o procesie ich rozwoju». 3. «opowieść o jakimś zdarzeniu». 4. «sprawa, zdarzenie, przygoda, awantura». 5. «wydział lub kierunek na wyższej uczelni zajmujący się tą nauką».
Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej.
historia. 1. «dzieje państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś». 2. «nauka o dziejach państwa, narodu, społeczeństwa lub o procesie ich rozwoju». 3. «opowieść o jakimś zdarzeniu». 4. «sprawa, zdarzenie, przygoda, awantura». 5. «wydział lub kierunek na wyższej uczelni zajmujący się tą nauką».
13 maj 2022 · Poprawna pisownia, znaczenie: słowo historii poprawnie zapisujemy przez dwa -ii na końcu. Wywodzi się ono z języka greckiego: ἱστορία (istoria).
